Mücevher gibi parıldıyor
Olanların tüm sebebi o
Deliliği kanatlandırıyor
Tutkulu anları
Zahmetsizce, bile isteye
Çekim alanına kapılıyor
Şapşal ve çaresiz kalbim
İhanete aldırmıyor akılım
Çünkü o da biliyor
Başka yolu yok
Boyun eğiyor tüm çılgınlıklara
Mantıksızlığın içindeki mantığa
Onu istiyor,
Arzu ediyor,
Hüsrana bile bile koşuyorum
Aşkının içindeki şifaya inanıyorum
Bir katil gibi acımasız olsa da
Onsuz olamıyorum
Bakışlarının üzerimde olmasını seviyorum
O da bunu biliyor
Bilerek eriyişimi izliyor
Bundan haz duyuyor
Tutkumun onu güzelleştirdiğini biliyor
Beni kendisine çekiyor
Dokunmuyor, bazen görmüyor
Ama yine de beni esir ediyor
Bile bile isteye isteye beni esir ediyor
Ben de karşı koymuyorum
Benimle oynamasına izin veriyorum
Temas yok, sözler yok,
Mağlubiyetin üzüntüsü yok
O var yanlızca o
YOU ARE READING
ŞİİR GÜNLÜĞÜ
PoetryBİR KIŞ GÜNÜ Bir kış günüydü Düştü dudaklarımdan adın Bir korla ısındı yüreğim Esti hayalime yüzün Rüzgarları sevdim o gün İlk kez yağmurları fark ettim Başını kaldırıp onları selamlayınca Bir kış günüydü Çocuksu bir inatla kaydım Kar beyaz kalb...
