Her yıkım yaşam almaz
Bazı yıkımlar nefes aldırır
Sen benim yıkımımdın
Seni tanıdım yok oldum ben
Ve pas tutmuş yüreğim sende çözüldü
Zalimce girdin hayatıma
Yıktın tüm doğrularımı
Doğru bildiklerimi
Ve gittin
Yeni bir ben doğdu içimde
Duvarsız, umarsız ve yalnız
İstediği için yalnız
Kimse yok şimdi benden başka içimde
Huzur mu içimdeki yoksa hiçlik mi bilmiyorum
Eskisi gibi değilim tebessüm eksik olmuyor yüzümden
Dökülmüyor yaşlar yüreğimden
Acı yok içimde
Ama seninle gelen mutluluklarda yok
Ben varım sadece
Açmayı başardım bu baharda da
Koca taş yığınlarının arasında
Yıkımdın benim için
Can suyuydun kalbim için
Ve en sonunda
Yanlıştın ikimiz için
Ama öğrendim ki
Bir yanlış beraberinde doğruları da getirirmiş
Hayatın matematiği farklıymış
YOU ARE READING
ŞİİR GÜNLÜĞÜ
PoetryBİR KIŞ GÜNÜ Bir kış günüydü Düştü dudaklarımdan adın Bir korla ısındı yüreğim Esti hayalime yüzün Rüzgarları sevdim o gün İlk kez yağmurları fark ettim Başını kaldırıp onları selamlayınca Bir kış günüydü Çocuksu bir inatla kaydım Kar beyaz kalb...
