Bak görüyor musun
Görmüyorsun yoksun
Durdum ben
Senin yokluğunda hapsoldu ruhum
Zamanı yoksaydım
O anda takılı kaldım
Hala o yatakta oturuyorum
Hala dolu gözlerim hayalini izliyor
Ve hala aptal kalbim kabullenmiyor
Sabrediyorum ama geçmesin istiyorum
Gelemez misin?
Bu kabusu bitiremez misin?
Öyle bir acı ki içimdeki
En büyük yalana bile inandırır insanı
Affetirir en büyük olmazları
Ne zaman geçecek bu?
Bitti bitti bitti
Bitmedi
Her bir hücrem sana aitken
Bitmedi bitmeyecek
Yalanlarım gerçek oldukça
Bitmeyecek
Ağlıyor musun sen de
Aklın karışıyor mu benimle
Yoksa bitiyor muyum sende
Söylesene hayalim yaktın mı beni kendinle
Yoksa hiç yanmadı mı hayalim
Akkıtın mı göz pınarlarından anıları
Yoksa unuttun mu tüm zamanlarımızı
Ben senden vazgecmek için
Sana koşarken
Sen benden geçebildin mi?
Geceler adını bana haykırırken
Ben hiç kalbin de olabildim mi?
Söylesene
Sen beni sevebildin mi?
Başka bir kolda hayat bulurken
Aklına gelebildim mi?
Olmadım değil mi
Ben sende hiç can bulamadım
Çünkü sen bir kalbe bin nefes sığdırmaya çalıştın
Sevgiyi ihanete buladın
Ama ben seni bu aptal kalpten atamadım
Ayrılık ayrılık aman ayrılık
Her bir dertten alâ yaman ayrılık...💔
YOU ARE READING
ŞİİR GÜNLÜĞÜ
PoetryBİR KIŞ GÜNÜ Bir kış günüydü Düştü dudaklarımdan adın Bir korla ısındı yüreğim Esti hayalime yüzün Rüzgarları sevdim o gün İlk kez yağmurları fark ettim Başını kaldırıp onları selamlayınca Bir kış günüydü Çocuksu bir inatla kaydım Kar beyaz kalb...
