Güneşin kızıllığı yansımıştı yüzüne. Gözleri ben hariç her yerdeydi. Gülümseyişi, göz bebekleri, duruşu, varlığı...
Gitmek için onlarca sebebim vardı. Kalmak için ise tek bir neden; onun varlığı.
Tek bir neden tüm haklı sebepleri yok ediyordu.
Her şey gitmem gerektiğini haykırıyordu. Bense yalnızca onun sesini duyuyordum. Sağırdım ondan olmayan her sese, kördüm ondan olmayan her şeye...
Ve aşıktım onunla olan tüm anılarıma....
YOU ARE READING
ŞİİR GÜNLÜĞÜ
PoetryBİR KIŞ GÜNÜ Bir kış günüydü Düştü dudaklarımdan adın Bir korla ısındı yüreğim Esti hayalime yüzün Rüzgarları sevdim o gün İlk kez yağmurları fark ettim Başını kaldırıp onları selamlayınca Bir kış günüydü Çocuksu bir inatla kaydım Kar beyaz kalb...
