Bir kalp insanı sarhoş edebilir mi?
Bir ses insana müziği unutturabilir mi?
Yapabilirmiş aklımı kaybettim.
Aptal gibi gülümsüyorum
Neden bakıyorum ki gözlerine
Kanmamam lazım
Bu gamzelere aldanmamam lazım
Başım neden dönüyor
Ayaklarım ona gidiyor
Ellerim ona uzanıyor
Evet, kapıldım gidiyorum
Ondan öncesi yalan
Sonrası hayal
Şapşal dudaklarım adını haykırıyor
Kahkahaları esir ediyor
Kibarca beni büyülüyor
Arsız ruhum ona tutuluyor
Tek kalıyorum
Beni yalnız bırakıyor
Yanımdan tüm sevgilileri koparıyor
Sahte aşkları yok ediyor
Anlıyorum o İstanbul'un ta kendisi
Hırçın, çapkın, nefes kesici, kibar, zamansız bir deli...
Yorumlarınızı bekliyorum canlar. İstediğiniz gibi gömebilirsiniz atış serbest 😄
YOU ARE READING
ŞİİR GÜNLÜĞÜ
PoetryBİR KIŞ GÜNÜ Bir kış günüydü Düştü dudaklarımdan adın Bir korla ısındı yüreğim Esti hayalime yüzün Rüzgarları sevdim o gün İlk kez yağmurları fark ettim Başını kaldırıp onları selamlayınca Bir kış günüydü Çocuksu bir inatla kaydım Kar beyaz kalb...
