"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de."
"Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak.
"Sen Polat de. Gerekirse dünya...
Sırf bu yüzden gün belirlemek istemiyordum çünkü ben bölüm yazdıkça atmaya alışmışım. Ve bölümler bazen erken bitiyor bazen geç. Ama hafta da en az bir bölüm geliyor.
Psikolojik olarak biraz iyi olmadığım için bölümü düzenlerken gözümden kaçmış olan hatalar olmuş olabilir. Lütfen maruz görün.
Manuş Baba - Geceler kara tren Toygar Işıklı - Hayat gibi Sıla - Yoruldum Sertap Erener - Koparılan çiçekler Aşkın Nur Yengi - Ay inanmıyorum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sigaradan nefret edenler, bir gün sigara kokan adamlara aşık olur.
Soğukluğun üşütmez beni ama titreyen ellerin içimi titretir
🥀
Diyarbakır, Asker yareni
Zerda, dün gece şiddetli kusma şikayetiyle hastaneye kaldırılırken Barlas'ın hiçbir şeyden haberi yoktu.
Eraslan ailesi, Barlas'ın yokluğunda gelinlerine daha da ilgili davranmaya başlamıştı. Oğullarının emanetine gözü gibi bakmaya yemin etmiş gibi elini soğuk sudan sıcak suya koymazken Zerda hiç mutlu değildi.
Kocasına yıllarca hasret kalmıştı. Yıllarca uzaktan uzağa sevmiş bir kez olsun "off" dememişti.
Uzaktan, sessiz ve bir başına sevmeye alışmıştı.
Ama artık dayanamıyordu. Bir kez almıştı kokusunu, sarmıştı bedenini, bakmıştı doya doya yüzüne çekinmeden... Artık zor geliyordu uzaklık. Zor geliyorda hasret.
Asker konulu filmler izlemeye başlamıştı. Her bir şehit haberine saattlerce ağlıyordu. Gönlü dara düşünce kur'an-ı Kerim'e sığınıyor bütün askerler için dua ediyordu.
Günler artık yıl kadar uzun geçiyordu.
Barlas, fırsat buldukça arıyor ama çok uzatmadan telefonu kapatıyordu. Yalnız kalmak şimdiden ona iyi gelmişti.
