"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de."
"Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak.
"Sen Polat de. Gerekirse dünya...
Mert Demir - Ateşe Düştüm Sertap Erener - Mecbursun
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
✨
Geçmiş, geçmemişse; geçmiş olsun."
✨
Mirza, benim bu hayatta gördüğüm en anlayışlı insan olabilirdi. Yargılamadan önce sormayı tercih ediyor, insanları anlamak için çaba sarfediyordu.
Fakat...
Arin "Abi ben evlenmeye karar verdim." dediğinde Mirza'nın gözlerinde ilk defa farklı bir duygu gördüm. Kızgınlık değildi. Anlayıştan uzak ve duyduğunu ret eden bakışlar.
"Ecelinle mi?" diye sorarken asla şaka yapmıyordu Mirza. Oturduğu yere sığamayınca ayağa kalkmış kardeşine yaklaşmıştı.
"Koray'la!" dedi Arin cesur bir davranış sergileyerek.
Arin'in rahat tavrı karşısında şaşkınlığımı gizleyemiyordum. Koray'la aralarındaki ilişki durumunu tam olarak sormasam da bir şeyler olduğunun farkındaydım. Ama bu kadarını ben bile beklemiyordum.
"Saçma sapan konuşma." dedi Mirza bu konunun onu rahatız ettiğini açıkça belli ederek.
Bunu ilk fark edişim ne zaman olmuştu tam emin değilim ama bir seferinde Arin'in, Koray'la olan bir fotoğrafına gülerek baktığını fark etmiştim. Üstelik odanın içinde Yusuf Ali varken.
Önceleri olsa gözleri Yusuf Ali dışında kimseyi görmezdi. Tıpkı şu an, Mavi'nin Yusuf Ali'nin olduğu ortamda kimseyi görmediği gibi.
"Abi ben ciddiyim." dedi Arin soğukkanlılığını koruyarak.
Onun yerine ben geriliyordum resmen. Çünkü Mirza oldukça gergindi. Ayrıca öfkelenmeye de başlıyordu.
Mirza'nın dudakları alayla Kıvrıldığında ve "Ne ara Yusuf Ali unuttun da bir başkasıyla evlenecek raddeye geldin?" diye sorduğunda benim bile nefesim kesildi. Gözlerim direkt Arin'in tepkisini görmek ister gibi ona kaydı.
Acıyla dudakları kıvrıldı Arin'in. Başkası söylese belki zoruna gitmezdi ama söyleyen abisi olunca üzülmüştü." Yapma abi." dedi buruk bir sesle. "Canımı bile isteye yakmazsın sen! Yapma."
Mirza yaptığında bir yanlış görmüyor olacak ki tavrını değiştirmedi. Çalışma masasına yaslanıp elleriyle, destek almak ister gibi masaya tutundu.
"Arin ben mi yanlış biliyorum abiciğim?" derken ses tonu az önceye nazaran daha ılımlıydı."Yıllarca Yusuf Ali Yusuf Ali diyip durmadın mı?" Arin'in soğukkanlılığı şu saniyeden itibaren etkisini yitirmiş ve gerilmişti. "Tamam eyvallah. Bitmiştir ilgin alakan. Tamam eyvallah bitmiştir sevdan. Bir başkasını da sevmiş olabilirsin, ona da eyvallah." Masadaki elinin kasıldığını hissettim. "Sen daha o çocuğu ne kadar tanıyorsun da evlenmeyi düşünüyorsun?"
