Kirpiklerinden Kuşlar Uçurdum

Dostum Umut

Bir dost çalıyor şimdilerde kapımı
Sessizliğime inat dövüyor duvarlarımı

Ürkekçe bakıyorum sesin geldiği yere
Cismim, ismim, resmim değil aslım duyuyor sesini

Bir dost çalıyor şimdilerde kapımı
Ürkekliğime inat yavaşça indiriyorum kanadını

Kanatma yüreğini, gizlenme sakın
Sen atla yüreğinin duvarlarından ben sana nefes olurum diyor

Şimdi ben dosta güvensem
Kanatları yerine çivili elbiselerle mi sarar bedenimi?

Yoksa uçurur mu bizi gökyüzünün mavilerine
Peki izin verir mi, bulutları üzerime yorgan yapmama?

Hemen şımarır gönlümün yağmurları
Toprak kokusu benim kokum olur

Çiçekler yeşerir kahvelerimde
Umuda hediye ederim her bir yaprağını