Kirpiklerinden Kuşlar Uçurdum

İstanbul Aldatıl(a)maz

Yanımda yoktun ya dün gece
Nefesinle pamuklar misali uyuduğum yatak battı yüreğime

Gidişlerin hep ruhumda yaraydı hani
Yine ruhumla kalbim bölüştü yalnızlığımı

Çayın bile demi tutmuyor artık
Ardından bakınca seni görmek isterdim ya

Şimdi çaylar demli, gözler gamlı
Ben yine senliyim sevgili

Vefa'lı bozanın hakkını yiyemem şimdi
Bir İstanbul terk etmedi beni

Ben hala Galata'dan özgürce uçar,
Karaköy'den balık tutarım geceleri

Yorgan olur gökyüzünün siyah rengi
İstanbul'u sen diye koklarım yastığından

Bilemedim şimdi ben, seni mi İstanbul'la aldatıyorum yoksa İstanbul'u seninle mi?
Sen mi beni kandırıyorsun, ben mi kendimi?