Kirpiklerinden Kuşlar Uçurdum

Mutlak Seramoni

Yürüyorum

Bir merdivenin ilk basamağında adımlarım

Yoruluyorum

Sağlam mı ömrüm, var mı liyakatim

Bilmiyorum

Çaresiz arada yangın yeri soluklar 

Terliyorum

Gözyaşına çok benziyor bu sular

Yaklaşıyorum

Ne zaman çıktım bilmediğim yolları şimdi

Bitiriyorum

Durakladığım her yeri mütemadiyen

İzliyorum 

Elim uzanmıyor, yüzüm tutmuyor hatıralara

Sarsılıyorum

Bıraktığım kırıntıları çarçabuk toplamak

İstiyorum 

Hesap vakti yaklaşmış aşiyanıma heyhat

Dileniyorum

Koparmak müjdesi varsa kanatlarıma

Bekliyorum

Merhametin ne kadar fazlasına muhtacım

Allahım!

Soruyorum,

Soruyoruz...

Ümide son an yeniden yol arıyoruz...