Kirpiklerinden Kuşlar Uçurdum

Devrik Hayatım

Tırnak aralarımda saklı devrik krallık
Adını kazır gibi kazıdım yalnızlığı

Düşman kuvveti puslu gözler
Delip geçti kaburgamda kırıklarım

Bir adım ötesi mayınlı arazi
Gönlüm hazır değil kanlı topraklara

Bir cesaret sarmış sert topuklarımı
Düşünmeden atlıyor bir avuç sonsuzluğa

Mecalim yok başımı göğe kaldırmaya
Beyaz bayrak dediğin gönle sarılı kefen

Teslim bile olamıyorum hakkım varken
Gözyaşlarım kurumuş hüznüme batıyor

Akbabalar üşüşmüş yorgun bedenime
Belki bir el gerekliydi hemen dirilmeme

Lakin; çok geç kalındı benden geriye
Yığıldığım toprağa sessizce karışıyorum...