Bir Sandık Sonsuzluk

324 33 16
                                    

Açılır sandıklar sevda ümitlerime,
Naftalinin kesif kokusu içime doluyor,
Her bir dokunuşta dantel dantel,
İlmek ilmek vuslatın iplerini örüyor.

Öpüyor etaminle işli seccadem alnımı.
Sabahlığın mahreminde kızarıyorum...
Çarşaflara sardığım uyku yüklü yarınları,
Hayallerimin ucuna iğneyle tutturuyorum.

Vakti zamanı geldi diyor davullar!
Kuşağın gereksiz saadetine dalıyorum.
Ellerini geçirirken ince belimden babam,
Ciğerlerime kokusunu saklıyorum.

İki damla gözyaşında ıslanıyor gelinlik incilerim,
Okyanusunu bulmuş gibi çağlıyor.
Seccadem devrederken dudaklarına alnımı,
Yuvama gidişimi mühürlüyor...

Sevdaya kavuşmak, yare selam durmak
Kıskıvrak sarıyor aşık kanatlarımı.
Sandığımı sırtlanan omuza bakıp,
Çekinmeden dayıyorum başımı.

Beklemek sonu gelecekse hasretliğin,
En güzel durak yeri oluyor...
Özlem sarsa da her bir yanımı,
Ödülüm sonsuzluğu kucaklıyor...

Kirpiklerinden Kuşlar UçurdumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin