Bazı yaralar iyileşmez, bazılarının iyileşmesi zaman alır. Draco ve Hermione'nin yolları savaşın bıraktığı izleri silmeye çalışırken kesişirse neler olur?
Kayıp yıllar, paylaşılan anlar, dostluk ve yeniden yüzünü gösteren aşk.
Merhaba, bu sefer hikayemiz one-shot değil. Savaştan 19 yıl sonra ve daha ötesi. Ancak Lanetli Çocuk'a bağlı kalmayacağım çünkü o kitapta sevdiğim tek şey Scorpius.
Muhteşem kapağımız @NarminMalik in eseri. Gördüğüm anda aşık oldum, ellerine sağlık, daha nice güzel çalışmalara. Bölüm de elbette ki ona ithaf edildi.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Bölüm şarkımız You're my chocolate. Keyifli okumalar.
Platform Dokuz Üç Çeyrek
"Baba, orada duran kadın Sihir Bakanı değil mi?"
Gösterdiği yere bakınca kocası Ron Weasley'nin yanında duran Hermione Granger'ı gördüm. Oğulları Hugo, Potterlar'ın kızı Lily ile konuşuyor; babasının kopyası olan James ise bir boy ufak versiyonu Albus ve Granger'ın kızı Rose'u kızdırıyordu. Platformun her yerinde en az bir kızıl kafa vardı. Yaşlı Weasley'ler, büyük Weasley'ler ve çocukları. Bölünerek mi çoğalıyorlar anlamıyorum ki. Scorpius bu yıl Albus ve Rose ile okula başlayacaktı ve benim şaşkın oğlum gözlerini kızdan bir an bile ayırmıyordu. Aman ne güzel...
Savaşın üzerinden 19 yıl geçmişti, bu bayık üçlü arkadaşlığına tam gaz devam ediyordu. Potter ve Granger hala çok ünlüydü, Weasley'ler daha az göz önünde olsalar da Gelecek Postası'nda nerdeyse gün aşırı yer alıyorlardı. Potter, Sihirsel Yaptırım Dairesi'nin başı olmuştu, Granger ise... En genç sihir bakanı.
Savaştan sonra Malfoy ailesinin itibarını eski haline getirmek epey zor olmuştu. Uzun süre gözden uzak yaşamıştım. Astoria ile tekrar karşılaşana kadar. Son gördüğümde hala küçük bir kız olan Astoria mükemmel bir genç kadın olmuştu ve bana canavar gözüyle bakmayan sayılı insanlardan biriydi. Savaştan sonra safkan ailelere karşı bir tahammülsüzlük oluşmuştu ancak Astoria o kadar alçak gönüllü, o kadar yumuşak kalpliydi ki, en hoşgörüsüz büyücülerin bile aklını karıştırıyordu. Hayatıma girmesiyle her şey güzelleşti, yaşamaktan tekrar keyif almaya başladım. Kısa sürede evlendik, birlikteliğimizin ilk gününden itibaren büyük bir mutluluğu paylaştık. İlişkimiz derinleştikçe eşime daha çok bağlandım. Scorpius'un doğumu ise mucizeydi. Ama günlerimizin sayılı olduğunu ikimiz de biliyorduk. Astoria canı pahasına Scorpius'u doğurmuştu, şu an sağlıklıydı ama aile lanetinin ne zaman ortaya çıkacağı belli değildi. Önümüzdeki zaman yıllarla da sınırlı olabilirdi, günlerle de.
Scorpius'un ısrarcı bakışları dikkatlerini çekmiş olmalı ki, bize baktılar. Bir baş selamı ile bakışlarına karşılık verdim. "Ron ve Hermione çok yakın görünüyorlar" dedi Astoria.
"Neden olmasınlar ki? Onlar evli."
"Biraz dünyadan haberin olsun Draco, kendini işe çok kaptırdın. İki-üç ay önce ayrıldılar."
Bomba haber diye buna denirdi işte. Tekrar baktım, Weasley salağı kolunu Granger'ın omuzuna atmış, ne olduğunu bilmediğim bir şeye gülüyorlardı. Boşanmış bir çift için fazla samimiydiler. Belki de ayrılıktan sonra arkadaş kalmak diye bir şey gerçekten vardı.
