TAMAMLANDI| "Şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar. Ölümleri olur zaferleri, öpüşürken yok olan ateşle barut gibi."
-William Shakespeare/Romeo and Juliet
Yn: İnanır mısınız, yapacak bir duyurum yok... Sadece ilginiz ve yorumlarınız için çokçokçok teşekkür ediyoruum!
İyi okumalar!
&&&&
Jungkook koltuğa oturup gözlerini yumdu, aklındaki şeyi söylemeye çalıştıkça acı çekiyormuş gibiydi, "Eğer beni tam şu anda kovmazsan sadece yaza kadar vaktimiz var Jimin. Sonrasında hayatından çıkmam gerekecek çünkü geriye benim hayatım diye bir şey kalmayacak."
Jimin daha kötü hissettiği bir an daha hatırlamıyordu.
Jungkook oturduğu yerde başını ellerinin arasına aldı, Jimin'e bakamıyordu, "Halledemiyorum. Halledemeceğim şeyler var."
"Ne var? Ne var Jungkook!"
Jimin o kadar çok bağırmıştı ki kapının önünde bekleyen arkadaşları bile duymuştu.
"Söyleyemem ama bak yemin ederim başka seçeneğim olsa seni seçerdim. Yapamıyorum Jimin. Eğer yaparsam... Suçu olmayan birine zarar gelecek."
Jungkook'un son derece güçsüz çıkan sesine karşı kayıtsız kalmak için çok çabaladı Jimin, ama yapamıyordu.
"Jungkook neden anlatmıyorsun? Bak ben bazen çok... Çok yanlış kararlar verebiliyorum ya da heyecanlanabiliyorum ama sana yardım edebilirim." Titreyen sesine engel olamamıştı, "Anlat ki yardım edeyim Jungkook."
Jungkook sadece başını olumsuz anlamda salladı. Bu konu konuşmaya bile kapalıydı sanki.
Bunun üzerine Jimin tekrar sinirlendi, "Neden tüm yükü üstlenmeye çalışıyorsun? Ben senin büyüğünüm, anlatsana!"
