TAMAMLANDI| "Şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar. Ölümleri olur zaferleri, öpüşürken yok olan ateşle barut gibi."
-William Shakespeare/Romeo and Juliet
Yn: Rahatsız olanların smut kısmını atlamasını tavsiye ederim.
İyi okumalar!
&&&&
"Tamam," diye tekrarladı Jimin. "Baban ile konuşmadan önce bana instagramdan sildiğin fotoğrafı açıklarsan, olur."
"Hangi fotoğraf?" diye ağzında geveledi Jungkook. Birden kafedeki her ayrıntı dikkatini çekmeye başlamış gibi etrafa bakmaya çalışıyordu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Jimin ise kısık gözlerle sadece Jungkook'a bakıyordu. Avını yakalamış ve onunla ne yapacağına karar vermeye çalışan bir aslana benziyordu. Ya da öyle olduğunu düşünüyordu.
Gerçek görüntü ise elinden en sevdiği oyuncağı alınmış bir yavru kediydi.
"Bu şekilde kaçamazsın." Birine-özellikle Jungkook'a hesap sorabilmek çok güzeldi. Kesinlikle sırası değildi, ama güzeldi.
Ama beklerse asla sırası gelmeyecekti çünkü saçma durumlar asla peşlerini bırakmıyordu. Her an bir uzaylı saldırısına maruz kalabilirlerdi. Jimin artık şaşırmazdı.
"Bak, zor zamanlar geçiriyordum ve hakkım olsun ya da olmasın bir şey yapmazsam çıldıracaktım. Senin fark edebileceğin tek şey buydu ve düşündüm ki belki görüp sinirlenir sonra da bana mesaj atarsın. Saçmaydı, gurur duymuyorum ama yapmak zorundaydım."
Jungkook, Jimin'e taş çıkartırcasına tek nefeste savunmasını sıraladıktan sonra derin bir nefes alıp arkasına yaslandı ve kendisini gelecek olan eleştiriye hazırladı.
Ama Jimin saldırmaktan vazgeçip başını öne eğerek "O fotoğrafı seviyordum,"diye mırıldanınca Jungkook afalladı. Buna kendisini hazırlamadığı için Jimin'in üzgün ve sevimli haline kendini kaptırmıştı;
"Jimin ben- Of. Aptalım ben. Özür dilerim? Ne yapmam gerekiyor?" Masanın üzerinden uzanıp Jimin'in yanağına dokundu "Başını kaldırır mısın lütfen?"
Jimin dudağını ısırarak başını sağa sola salladı.
"Aptal bir uygulama yüzünden bana bunu yapmayacaksın değil mi?"
"Aptal uygulama mı? Şey gibi mi? Aptal aşk hayatın?"
Jungkook bunun üzerine donup kalırken Jimin daha çok kaşlarını çatmıştı.
"Unuttuğumu mu düşünmüştün?"
Jimin'in bakışları katlanılmayacak seviyeye geldiğinde sıkıca gözlerini yumdu Jungkook. Başını sağa sola salladıktan sonra kısık sesle konuştu; "İnsanlar sinirliyken ve üzerlerine çok gidildiğinde aslında öyle düşünmedikleri şeyleri söyleyebilirler. Özür dilerim? Şimdi babama gidip sevgi dolu bir konuşma yapabilir miyiz?"
Jimin pek ikna olmamıştı ama yine de omuz silkmekle yetindi ve masadan kalktı.
Onu izleyen arkadaşları ne olduğunu anlamamışlardı.
