-
Bazen büyük sınıflar balolara gittiklerinde böyle anlarda birçok çocuğun kıza bakınca donakaldığını görürdüm. Lucius'tan öyle bir tepki beklerken o, alayla ellerini cübbesinin cebine koyup "Beklettiğine değmesini umardım Black." deyince gözlerimi...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Saçlarımı tepemde at kuyruğu bağladığım sırada koridordan gelen kapı çarpma sesiyle yerimde sıçradım.
"Akşam yemeğine kadar cezalısın, sakın odadan çıkmayı düşünme bile Sirius!"
Halamın gür sesini işittiğimde dudaklarımı birbirine bastırdım ve ayağa kalktım. Acaba beni nasıl karşılayacaktı. Kendimi en kötüsüne hazırlayayım da, daha azı olunca içim rahatlar en azından.
Elimi kalbimin üzerine koyup "Beni korkuttun, Bella." dediğimde tek kaşını kaldırıp sırıttı "Sen korku nedir bilir misin, Cissy?"
Gözlerimi devirdim "Ben de seni çok özlemişim." dedim ve yanından geçtim. Yanımdan yürümeye başladığında "Dün akşam eve geç gelmemiş ne büyük şans dimi." diye neşeyle şakıdı.
"Ne saçmalıyorsun, Bella. Ne olacak, beni de mi evden atacaklar?"
Birden onun kolunu ardından tırnaklarını kolumda hissettiğimde acıyla inledim. Yüzünü benimkine yaklaştırıp "Aşağıda sadece özür dile, diklenip bana bir kardeş daha kaybettirirsen seni öldürürüm!" diye tısladı ve cisimlendi.
Az önce onun tırnaklarını batırdığı yeri elimle tutarken gözlerimi devirdim, bu kızın sevmesi bile bu kadar şiddet içermek zorunda mı?
Dikkatli adımlarla aşağı indikten sonra derin bir nefes aldım ve herkesin toplanmış olduğuna emin olduğum yemek masasına doğru ilerledim.
Beni ilk fark eden masanın başına oturmuş babam olduğunda korkarak ne tepki vereceğini bekledim. Yorgun görünen gözleri bir sıcaklıkla parıldarken bana içimi ısıtan bir gülümseme yolladı ve ayağa kalktı.
Onun bu tepkisiyle önce gözlerim sızladı ve çok geçmeden kendimi onun kollarına attım. Babam bana sımsıkı sarıldığında gözyaşlarım yüzümü ve onun üzerindeki gömleği ıslatıyordu.
Babam başımın üzerine bir öpücük bıraktıktan sonra "Evine hoş geldin kızım." deyip bana halamın hemen karşısında kalan yanını gösterince elimin tersiyle yüzümü sildim ve geçip oturdum.
"Hoş geldin, Narcissa." halamın her zamanki otoriter tavırda ama derinlerinde kırgınlık saklı sesini işitince utanarak ona baktım. Bu nişan olayı muhtemelen onun fikriydi.
"Hoş buldum."
"Şu faslı geçmeyecekseniz ben yemeğe başlayacağım." diyen Bella ile babam kaşlarını çatarak ona döndü "Sen de mi akşam yemeğine kadar odanda kalmak istiyorsun!"
Bella gözlerini devirip arkasına yaslandı "Ben çocuk değilim." dediğinde halam çayını sert bir şekilde masaya bıraktıktan sonra "Farklı davran o zaman." dedi.
