Blonde Black

-9- Astronomy Tower

-

Sabah kahvaltıya inmeden hemen önce Andy'nin odasına gittim, yatağı toplu duruyordu. Erken kalkıp kahvaltıya inmiş olmalı.

Kızlar yatakhanelerinin oradan çıkıp ortak salona girdiğimde Lucius'u arkadaşlarıyla birlikte dışarı çıkmak üzereydi. Göz göze geldiğimizde ona gülümsesem mi yoksa kaş göz işareti yapıp yanıma mı çağırsam diye düşünürken Lucius soğuk bakışlarıyla tüm düşüncelerimi aklımda hapsetmişti.

Dışarı çıktıklarında bile öylece arkasından baktım, onu cidden kızdırmış olmalıyım.

"Onunla barışmak istiyor musun?"

Etrafıma bakındığımda Ana'yı görünce kaşlarımı çattım "Barışmamızı istediğini mi düşünmeliyim?" diye sorduğumda omuz silkti "Dün kavga ettiğinizi duydum." deyince kaşlarımı çattım. Lucius mu ona anlattı?

"O gün biraz ters yaptım ama seni severim Cissy. Black ailesine hep bir ilgim olmuştur." deyince gülümsedim "Aslında-"

"Aslında ilişkinize inanmıyordum, altından bir şeyler çıkar diye düşünüyordum ama Rowena dün kavga ettiğinizi, Lucius gittikten sonra ağladığını anlattı." deyince kaşlarım çatıldı. Oliver'la birlikte oturan kızlar Rowena ve Gisele olmalıydı. İkisi birbirine yapışık gibiydi. Onlar Lucius için mi ağladığımı düşünmüşler? Ne için ağlamıştım ki?

"Niye kavga ettiğinizi de biliyorum." dedi ve yumuşak bir şekilde dirseğimi tuttu "Lucius için bir önemin varsa seni affeder. Aptal Parkinson kesinlikle uyduruyordur." diye devam etti.

Başımı aşağı eğip iki yana salladım "Bella nişan olayını doğruladı." diye mırıldandığımda hafiften kolumu sıktı "Eminim ki ortada kesin bir şey yoktur. Oliver abartmayı sever, okuldan mezun olana kadar annenleri ikna edersin." deyince gözlerim yanmaya başladı ve dolu gözlerimle ona baktım "Bella yılbaşı tatilinde olacağını yazmış." dediğimde yüzündeki şefkatli gülümseme dondu. Birkaç saniye sonra onunda gözleri doldu, gerçekten üzülmüş görünüyordu.

"Sanırım ben bugün derslere girmeyeceğim."

"Seni revire götürmemi ister misin? Poppy Pomfrey ile aram iyidir." dediğimde gülümsemeye çalıştı ve başını iki yana salladı, Bir şey söylemek için dudaklarını aralamıştı ki ağzını açmasıyla alt dudağı titremeye başladı.

Başka bir şey söylemeden koşarak yanımdan uzaklaşınca arkasından öylece baktım, emin olduğum bir şey varsa, o da Luciana Malfoy'un şu ana kadar ki en kırılgan Malfoy olduğudur.

-

"Lucius!" diye neşeyle şakıdım ve Lucius'un arkadaşının boşalttığı yere oturdum.

Lucius bir süre dik dik bana baktıktan sonra beni yok sayıp önüne döndü. Onun bu tavrı bir miktar gururumu incitsede Lucius ile küs olmak kesinlikle daha can sıkıcıydı.

"O gün duygu karmaşası içindeydim, biraz alttan alsan olmaz mı?" dediğimde bana bakmamaya devam etti. Gerçekten sinir edici yanı, kesinlikle burada olmadığıma benim bile inanasımın gelmesiydi.

"Her neyse, şansımı deneyeyim demiştim." diye mırıldandım ve yanından kalktım.

"Hemen pes mi ettin?"

Omzumun üstünden ona baktım "Sabahtan beri barışman için peşinde dolandım Malfoy. Senin için bir değerim olsaydı çoktan affederdin." dediğimde kaşlarını çatıp gözlerini kıstı "Elbette bende bir değerin yok Cissy." dedi gayet aşağılaıcı bakışlarıyla.