Toparlandı.
-Belli ki çok yorulmuşsun. Doğru odana.
Mercan aracın kapısını açıp hızla eve doğru gitti. Nasıl uyudu bilmiyordu. Sabah külçe gibiydi. Uyanır uyanmaz hızla duşunu alıp Zeki'yi aradı.
-Nasılsın?
-İyiyim kızım sen?
-Küsüm sana amcam bir daha dediklerini yapmayacağım.
-Demeee...
Karşıdan sitem dolu ses geldi.
-Belki akşama gelirim haaa ufaklık.
-İstersen yanına uğrayayım.
-Yoook sen okuluna git bakalım. Gül'üme selam et oldu mu?
-Tamam.
Hızla sincaplarını doyurdu. Onlarla oynaştı. Üzerine giyindiği şekilsiz kıyafetleri ile mutfağa gitti. Gül endişe ile masadaydı. Mercan'ı görünce sarıldı.
-Korkma değerlin çok iyi abla. En kötü akşama evde olur. Ne severse onu yap.
Hızla ayaküzeri atıştırdı. Sabahki işlerini yaptı. Odasına gitmeden önce Cihan'ın kahvesini yapıp kapısını çaldı. Ses gelmeyince tekrar denedi.
Kapıyı usulca açtı. Geç kalmıştı. Bir, telaşla uyuyan adama bakıp perdeleri açtı. Tam kapıdan çıkacağı sırada sesini duydu.
-Mercan?
Eli tokmağı tutarken kasıldı. Dönmedi.
-Buyurun efendim.
Eteklerinin yanın tuttu. Cihan ilgi ile Mercan'ı izliyordu. Ne zaman onunla konuşsa gerginlikten ya da sıkıntıdan elbisesinin yanları ile oynuyordu. Yataktan kalkıp arkasında durdu. Omzuna dokununca istem dışı gerilip öne doğru bir adım attı.
-Buyurun efendim de dim.
Zoraki konuştu. Cihan'ın eli havada kaldı. Bu kız bal gibide kendisinden korkuyordu. Ya da tiksiniyor muydu? İçinden
"Allan benim cezamı versin."
-Mercan akşam erken geleceğim.
Sırtı dönük hala dinlemedeydi.
-Misafirim gelecek. Kendisi vegan. Sen yine şahane bir menü çıkarırsın.
Başını olumluca sallayıp odadan çıktı.
Cihan
"Geri zekâlı adam geri zekâlısın."
Sinirle komedinin üzerinde duran kahvesini alıp Zeki'yi aradı.
Mercan, Öyleden sonra rkadaşları ile otobüs duraklarında araç beklerlerken boş durmayıp laflıyorlardı. Bir aracın sürekli korna çaldığını görünce durdular. Mercan aracı hemen tanımıştı. Başını çevirdi. Her halde kendisine korna çalmıyordu ya? Üzerine alınmadan kızlarla konser hakkına konuşmalarını sürdürdüler. Öyle hararetli, hararetli konuşuyorlardı ki aracın yanlarında durduğunu fark etmediler.
-Mercannn...
Cihan'ın aracın içinden eğilip açık camdan dışarı baktığını gördü. Sinirle gözlüğünü düzeltti.
"Bu münasebetsiz ne arıyordu ya?"
Cihan sakince
-Hadi bin bakalım. Bende eve gidiyorum.
Mercan başını kaldırmadan konuştu.
-Zahmet etmeyin. Otobüsümüz gelmek üzere.
Sesin sertliğinden bir an ürktü.
-Bin dedim.
-Ama arkadaşlarımla birlikte gidiyorduk. Daha konuşacaklarımız bitmedi.
Cihan yanındaki kızlara sevimlice sırıttı.
-Eee o zaman onlarda gelsin. Güzergâh üzerine inerler. Sizde neyse sorununuz çözersiniz.
Kızlar birbirlerini dürtüp sırıttılar. Mercan sinirlenmişti. Neydi yapmak istediği?
-Gerek yok dedim ya.
Cihan yanındaki kızlara döndü.
-Hadi binin bakalım. Trafiğe kalmak istemiyorum.
Kızlar gülüşerek araca bindi. Mercan sanki boğazından iple asılmak üzereydi.
YOU ARE READING
ZORAKİ GELİN +18
Romance- Cihan ağa artık senin efendindir. Bileğinden tutup Cihan'ın önüne fırlattı. Düşecek gibiydi. Bir an sendeledi. Cihan sinirle önünde olanları izliyordu. Neydi önüne atıkları? Bir an içinden saydırdı. Sinirle söylendi. -Başka kız mı yok bu konakta? ...
