ATEŞ

11'

Hastanenin soğukluğu tüyler ürperticiydi .En kötü olansa şu koltukta oturmuş beklememdi . Ellerim hâla kanlıydı ,yıkamamıştım . Yıkayacak kadar gücü kendimde bulamamıştım.

Titreyen dudaklarımın arasından minik bir hıçkırık koptuğunda gözyaşlarım yerle bir bir buluşmuştu .Ateş'e önemli bir şey olmamıştı . Bıçağı çok derine saplamamışım .

Yüreğim sızlıyordu .Ona bakamayacak kadar utanıyordum . Kendime sinirleniyordum . Nasıl olur da ona zarar verebilmiştim ?

Arda yukarıdayken camdan atladığını ve babamın yanına gittiğini söylemişti .Bıçaklanma olayını Ateş ona haber vermişti. Bıçaklanan oydu ama ben ondan daha perişan bir haldeydim .

Kendimi katil biri gibi hissediyordum . Poyraz'ın yardım etmeden yanımızdan gitmeden önce söyledikleri gibiydi gerçekler :Sen bir katilsin !

Yüzüme doğru bağırdığında çarpılmış gibiydim . Sürekli aynı şeyleri düşünüp duruyordum .

Önümde bir çift siyah spor ayakkabı durdu."Güzelim ?" Ses tonuna kadar sevdiğim adama bakamıyordum bile . Bakışlarım onun kanıyla kaplı ellerimdeydi .

"Duru , hadi güzelim yıpratma kendini bu kadar " yanaklarımı ıslatan yaşları silip ayağa kalktım .Göğsüyle bakıştım .

"Ateş , artık olmaz . Senin yüzüne bakamam " diye fısıldadım .Gözlerim karnındaki sargı bezine takılınca titreyen ellerimle etrafını okşadım .

Sesli bir nefes verip elini çeneme koydu . Beni yüzüne bakmaya zorladığında gücüne karşı koyamadım . "Senin hiçbir suçun yok .Küçük bir yara o kadar "

Başımı iki yana salladım, gözlerim dolduğunda sesim zar zor çıkmıştı "Ellerim senin kanınla kaplı Ateş ! Benim için ne kadar zor bir durum bu farkında değil misin ?!"

Elimi yarasından çektim ve yanağını okşadım "Şuan şu görüntü ,kendimi katil biri gibi hissediyorum " yanaklarımdan aralıksız düşen yaşların arasından bakışlarımı kaçırdım .

"Duru salak salak konuşma ,katil filan değilsin ! Kazayla oldu anladın mı beni ?!"Çenesini gergince sıktığında kendime bir adım geriye çektim "Artık yapamayız " Gözlerine baktığımda yüreğim sızlamıştı . Oyuncağı elinden alınmış minik bir çocuk gibi çaresizce bana bakıyordu .

"Özür dilerim " Elimden tutup hastanenin dışına sürüklediğinde gergince bir küfür savurmuştu "Siktirtme özrünü !"

Arabasın bindiğimizde bir şey demedim . Sessizce sürücü koltuğuna oturmasını ve arabayı çalıştırmasını izledim . Bugünden sonra değişecekti her şey .Evet ! Olması gerekende buydu .Bu zamanları doya doya yaşamalıydım . Her saniyesini iliklerime kadar hissetmeliydim .

Yolda ilerlerken kısa bir an bakışlarımız buluşmuştu ."Bize bunu neden yapıyorsun ?" Çaresizliğini görmeye dayanamıyordum . Ama anlaması lazımdı . Yapamazdım ! Bu benim için çok zordu . Zamana ihtiyacım vardı olanları unutmak için .

Dişlerimi birbirine bastırıp ağlamamı engellemeye çalıştım .İşleri benim için zorlaştırıyordu .Hemde fazlasıyla ...Onsuz nasıl olucaktı hiç bilmiyordum ama yapmam lazım . İkimiz için de ...Yaşananlardan sonra ona eskisi gibi bakamazdım .

Araba bir otoparka girdiğinde onun evine geldiğimizi anlamıştım . O günden sonra ilk defa buraya gelmiştim . Nefes almam zorlaşırken arabadan indim . Yanıma gelip elimi tuttuğunda gülümsemeye çalıştım . Bu anların tadını çıkarmak istiyordum .

Kapının önüne geldiğimizde elimi tutmaya devam ederken diğer eliyle pantolonunun cebinden anahtar çıkardı . Kapıyı açıp içeri girdiğimizde "Aç mısın ?" Diye sordu

İştahım pek yoktu . Başımı iki yana salladığımda beni salona götürdü .

Koltuğa oturduğumuzda kolunu omzuma atarak beni kendine çekti . Yutkunarak ona baktığımda diğer eliyle çenemi okşamaya başlamıştı . Ne yapmaya çalışıyordu ?

Bakışları dudaklarıma kaydığında kaşlarını çattı "Artık sensiz kalamam" Dudaklarını yanağıma sürttü "Beni kendine bu kadar bağlamışken olmaz , izin vermem " tenime değen dudakları vücudumu yakıp geçerken zorlukla gözlerimi açıp ona baktım "Zamana ihtiyacım var , beni anlamana ihtiyacım var Ateş "

Kaşlarını çatarak önüme gelen bir tutam saçı kulağımın arkasına sıkıştırdı "O zamanda benden uzaklaşacaksın .Hayır !" Aklına bir şey gelince tekrar konuşmaya başladı "Hem o zaman içerisinde Poyraz'ın yanına gelmeyeceğini mi zannediyorsun ? Nefes alırken bile uzaktan seyreder o piç insanı !"

Elimi yanağına koydum . Beni bu kadar düşünmemeliydi "Babam var ,korumaları var . Beni düşünme sen "Elimin altındaki çene kemikleri belirginleşince sinirlenmişti ."Seni düşünmeyeyim öyle mi ?! Duru senin ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu ?!"

Yüksek çıkan sesiyle irkildim . Burnum sızlamaya başlamıştı ."Ateş ,beni seviyorsan ...Beni anlaman lazım ! Sana eskisi gibi bakamam artık . Sana her dokunduğumda korkmak istemiyorum . Seni korkuyla öpmek istemiyorum ,tutkuyla öpmek istiyorum !"sesim titrediğinde gözlerini bir an kapadı ve başımı göğsüne yasladı .

"Sensizliğe bir kez dayanabildim , o da daha hislerimden emin olamıyorken.Bu sefer ölürüm anlıyor musun ? Seni sadece Poyraz'ın peşindeyken görmek istemiyorum ,her saniye öpüp koklamak istiyorum ."Saçlarımı okşarken elimin altında atan kalbini hissetmeye odaklandım .

"Ateş ,senden uzaklaştığım zamanda sana olan sevgim bir gram bile azalmayacak . Seni her zaman seviyor olacağım . Poyraz eğer yine gelirse , sen yanımda olmasan bile sevgin beni cesaretlendiriyor . Ondan korkmuyorum "Başıma bir öpücük kondurduktan sonra "İşte benim meleğim " diye fısıldadı

Başımı boyun girintisine sakladım ve kokusunu içime çektim .Sadece bu koku için savaşabilirdim . Bana hissettirdikleri çok güzeldi. Onun yanında ne olursa olsun mutluydum .

Saçımla oynamaya devam ederken tüm gece uyumamanın verdiği yorgunlukla gözlerimi kapadım .Eşsiz kokusuyla uykuya dalmadan önce hayal meyal sesini işitmiştim .

"Keşke her şeye rağmen yanımda kalabilsen "