Gece yarısı Duru'nun eve giderken yolda yaşadığı tacizden başlamıştı her şey ...yani gerçekler .Babasının bir mafya olduğunu hiç tanımadığı birinden öğrenmişti ;ATEŞ
Ona karşı hissettiği çekimi sadece o hissetmiyordu fakat yaşayacakları ve ortaya...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
GÖRSEL : ATEŞ ARSLAN
Elimdeki buzu masanın üzerine bırakıp ayağa kalktım ve arkamı döndüm.Bana bunu yapmasına izin vermeyecektim .Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldıktan sonra bir şey demeden yanından uzaklaşıp mutfağa gittim .Dolaptan bir bardak çıkardım ve tezgahın üzerinde duran sürahiyi elime aldım.Bugün her şeyi konuşup bitirmek istiyordum .Aynı zamanda da bir karara varmak istiyordum .Burada kalmaya devam edebilecek miydim ? Aylarca bana yalan söyleyen o gözleri sürekli görmeyi kaldırabilecek miydim ? Düşüncelerimde boğulacak gibi hissediyordum .Titreyen ellerimle suyu içerken yukarıdan bir kırılma sesi gelince irkilerek elimdeki bardağı dudaklarımdan çekip tezgahın üzerine geri bıraktım .Koşar adımlarla mutfaktan çıkıp yukarı babamın yanına giderken Ateş'in de benimle birlikte merdivenleri çıktığını farkettim.
Babamın odasının önüne geldiğimde elim kapının kulpuna giderken Ateş bir anda elimi geri çekti ve önüme geçerek sırtıyla bakışmamı sağladı .Elimi tutmaya devam ederken kaşlarımı çattım ''Napıyorsun ?! '' dedim kızarak ve elimi geri çekmeye çalıştım . Başını hafifçe arkaya çevirdi ''Şşş.. başka biri de olabilir içeride sessiz ol .Önce ben gireceğim '' Kaşlarımı çatmaya devam ederken kalp atışlarım dediği şeyle hızlanmaya başlamıştı .Babama zarar mı vermeye gelmişlerdi ? Ateş cevabımı beklercesine kaşını kaldırdığında başımı salladım .
Kapıyı yavaşça açıp içeriye birkaç saniye göz gezdirp baktığında bana doğru dönüp başını tehlike yok anlamında salladı. Arkasından hemen içeri daldım .Babam yatağın üstüne oturmuş elinde kırık çerçeveyle öylece duruyordu .Başka birinin ona zarar vereceği düşüncesi uzaklaşınca derin bir nefes aldım ve hemen yanına gittim .''Baba ne oldu ? '' diye fısıldadım sakince yanına otururken
Babamın bakışları bana döndüğünde nefesim kesilecek zannetim.Çünkü babamın gözleri kıpkırmızıydı .Bu onu böyle gördüğüm nadir belkide ilk anlardan biriydi .''Her şeyi mahvettim .Senin ve annenin çok daha güzel hayatları olabilirdi ...ben size bunları veremedim .'' sesindeki hüzün yüreğimi parçalarken elindeki çerçeveye baktım .Annem ,babam ve benim olduğum bir fotoğraftı .İri yanaklarım ,tombik bacaklarım ve yeni çıkmaya başlayan ön dişimle gülümsediğim ...annem ve babamın da bana bakıp gülümsediği o muhteşem fotoğraf ben daha bebekken çekilmişti.Hatırlamıyordum o zamanları ne acı .Şuan her şeyi unutup sadece o yaşlarını hatırlayabileceksin deseler dünyalarımı verirdim.
Yüzümdeki acı gülümsemeyle beraber bakışlarımı babam ve Ateş arasında gezdirdim .''Birkaç gün öncesine kadar mahvettiğin hayatımdan da memnundum ben baba '' Elindeki çerçeveyi çektim ve bir kez daha baktım ''En son ne zaman böyle güldüğümüzü hatırlamıyorum ben .Ailecek .Ben aile kavramını unutmaya başladım baba ! Annemi çok özledim , seninle aynı yerde olsak bile beraber baba kız geçirdiğimiz zamanları özledim ! '' Babam yutkundu ve derin bir nefes alıp gözlerini yumdu . Konuşmasına izin vermeden ayağa kalktım ve elimdeki çerçeveyi yatağın üzerine bıraktım .
Bakışlarım Ateş'in bana bakan gözlerine takılı kaldığında birkaç adım ona yaklaştım .''Sana gelince .Hayatıma bu yalanla birden girip beni koruyup kollayacağını ve benim de sana sonsuza kadar güveneceğimi mi zannettin ?! '' Ellerimi omuzuna koyup geri ittirdiğimde hafifçe yerinde oynadı ''Ben ,özür dilerim Duru '' İnanamazcasına güldüğümde ''Özür dilerim dedin ve dediğin tüm o yalanların geride kalacağını mı düşündün? '' diye sordum .Cevap vermeden bana bakmaya başladığında sık nefes alıp verişlerim ve sinirden titreyen vücudumla göğsüne yumruk atmaya çalıştığımda bileklerimden tutup buna engel olmaya çalıştı .''Evet başta sana yalan söylemekte zorlanmadım,öğrensende çok umrumda olmayacaktı ama sana aşık olunca korktum anlıyor musun ?! Kaç defa sana söylemeye çalıştım ama benden kaçarsın diye ,bana şuan baktığın gibi ...iğrenircesine bakarsın diye söyleyemedim .Siktiğimin Poyrazı'nın adının geçtiği,nefes aldığı her yerde sevdiğim insanları kaybediyorken sana bunu nasıl anlatabilirdim ? ! '' Vücudum soğuk havada yağan yağmura mahruz kalmışçasına titriyorken onun da gözlerinin kızardığını gördüm .İçimi eriten o gözleri ,sesi ,duruşu yaptıkları yüzünden ona kızmama bir kalkan gibi engel oluyordu .
''B-ben ...sizin yüzünüzden ,saçmasapan işleriniz yüzünden arkadaşlarımdan uzak kalarak en güzel zamanlarımı evde tıkılı kalarak hapis gibi geçirdim .Artık bunun olmasına izin vermeyeceğim .'' Bileklerimi kendime çekerken babama doğru dönüp üzeceğini bile bile kelimelerin dudaklarımdan çıkmasına izin verdim. ''Artık hayatımı mahvetmenize izin vermeyeceğim ''
