ATEŞ

13'

•Sarhoş edici bir Dünya'ya veya aşka kapılıp gitmek bazen size hiç yapmam dediğiniz şeyleri yaptırabilir •

-13-

Dirseklerimi dizlerime yasladım ve ellerimi yüzüme kapadım . Boğuluyor gibiydim . Sanki bir denizin içindeydim ve nefesim gittikçe azalıyordu . Sırtıma bir el değdiğinde kendimi birden geri çektim . Arda , ellerini teslim olurmuşçasına kaldırdı."Sakin ol ! Hiç iyi görünmüyorsun. Gel bir yüzünü yıkayalım."

Başımı salladım ve burnumu çekip Ateş'e baktım ."Bana zarar gelmemesi için söylediğin her yalan beni daha çok yaralıyor !" Ellerini saçlarının arasından geçirdi. Bana bağırmak istemediği için veya öğrenmemem gereken bir şey söyleme korkusundan dolayı çenesini sıkıyor gibiydi .

Ayağa kalktım ve titreyen bacaklarımı önemsemeden yanına gittim .Gözleri ben dışında her noktayı izliyordu . Ellerimi çenesine koydum ve kendime doğru çevirdim ."Artık kaçamazsın Ateş ! Pardon gerçek adın buysa tabi !" Bakışları birden beni buldu . Bir bıçak kadar keskin olan bu bakışları her an üzerime saldıracak bir aslan gibiydi .Çenesini tuttuğum elimin bileğinden sımsıkı tuttu . "Yapma ! Tamam sana yalan söyledim ama bunu bana yapma !"

Gözlerim doldu ama dişlerimi sıkıp başka bir yöne baktım .Bileğimi sıktığı elimi yumruk yaptım ve çekmeye çalıştım . Bunu bekliyormuşçasına bileğime kenetlenen elini daha fazla sıktı .  Bakışlarımı ona çevirdim ."Neyden bu kadar korkuyorsun !" dudakları aralandı ama derin bir nefes aldı , verdi ve susup Arda'ya baktı .

Arda Ateş'in bakışıyla yanıma geldi "Duru , ikinizde şuan sinirlisiniz başka zaman konuşsanız bu konuyu olmaz mı ?" Başka zaman olmazdı . Biliyordum şuan ikiside ertelemeye çalışıyorlardı . Şaşkın bir şekilde başımı iki yana salladım . "Hala yalanlarınızı sürdürebileceğinizi mi zannediyorsunuz . Ateş ! Gözlerime bak !" Bakışları bana dönünce yutkundum ve derin bir nefes alıp "Ya şimdi gerçekleri söylersin ya da yalanlarını inandıracağın bir Duru artık hayatında olmaz "

Ateş gözlerini yumup Arda'ya "Git " dedi  ve Arda evden çıkıp ardından kapı kapanana kadar gözlerini açmamıştı . Kapı kapanınca gözlerini açtı ve bana baktı . "Pişman olucaksın bunları öğrenince !"

"Anlat ! Anlat ki artık sevdiğim adamın bana  karşı tamamen gerçek olduğunu bileyim !" Lafımın bitmesiyle beraber Ateş bileğimi bıraktı ve arkamda duran sehpanın üzerindeki vazoyu duvara fırlattı .

Yemek masasına doğru gitti ve sandalyelerden birini havaya kaldırdı . Yanına doğru bir adım atmamla sandalyeyi masanın üzerinde ikiye parçalamıştı . Adrenalin tüm vücudumu kaplarken ne yapacağımı ne söyleyeceğimi şaşırmış haldeydim .

Ellerini yumruk yapmış bir şekilde bana doğru gelmeye başlayınca geri geri gittim . Sırtım duvara çarpınca tam önüme geldi ve gözlerime bakıp tam başımın yanındaki duvara yumruk attı . "Ben 8 yaşındayken annem intihar etti  hem de gözlerimin önünde . " Gözleri kızarmıştı . Yüreğim onu böyle görmeye dayanmıyordu ama gerçekleri öğrenmek zorundaydım .

"Ben annemi kurtaramadım , Arda ve Almila çok küçüklerdi ve onların yanında güçlü olmak zorundaydım . " güçlükle yutkundum ve "Baban ?" Diye sordum . Acınası bir şekilde gülümsedi . "Babam karısının intiharını çocuklarına seyrettirecek kadar piç herifin tekiydi !"

Kalp atışlarım hızlanırken göz yaşlarım bir bir akmaya başlamıştı . Hangi baba bu kadar vicdansız olabilirdi ki ? Arda'nın Ateş'in hatta hiç görmediğim Almila'nın bile o anki durumunu ,tepkilerini düşündüm .Küçücük çocukların o yaşta bozulan psikolojilerini ...

"Ben o pislikten kurtulup sadece hayatıma kardeşlerimle beraber devam etmek istemiştim . 18 yaşıma kadar bekledim . 18 yaşıma bastığım gece babamın çekmecesinden bir silah aldım ve ateş ettim . Babam benden böyle bir şey beklemediği için şaşırdı . Zaten ilk kez silah kullandığım içinde kurşun kolunu sıyırmıştı ." Göz yaşları akmaya başlamıştı . O an anlamıştım ki Ateş gerçekten geçmişinden kaçmak istiyordu .

"Babam o gece beni kendi adamlarına dövdürtmüştü . Düşünsene 18 yaşına basıyorsun . En özgür hissetmen gereken bir günken dayak yiyorsun hem de ağzından kanlar gelene kadar ... Arda'lara bunu söylememiştim hiç . Çünkü hiç bir suçları olmadıkları halde babam aynılarını onlara da yaptırıcaktı . Kendi yaptığım bir şey yüzünden dayak yemelerini kaldırmazdım . Bu yüzden onların cezalarını da ben üstlendim . " Boğazından bir hıçkırık koptuğunda daha fazla dayanamadım ve boynuna sarıldım .

"Ben özür dilerim Ateş !" Belimi saran kollarımı sıktı "Dileme , eninde sonunda bir gün anlatacaktım . Kendimle yüzleşecektim !" Hıçkırıkları arttığında kendini geri çekti ve elimden tutarak ikimizi de yere oturttu . Sırtlarımız duvara yaslanmış şekilde dururken anlatmaya devam etti . "Ben o günden sonra çok farklı biri oldum . Sadece hayatımı kardeşlerimi korumaya adadım . Ne bir aşk ne bir sevgili ... Sadece kardeşlerim vardı . O pislikle aynı evde kalmaya devam ettim . Almila 18 yaşına geldiğinde hep beraber kaçıcaktık ama Almila babamdan çok korkuyordu . Kaçsak bile peşimize düşüceğini söylüyordu ." Elleriyle gözyaşlarını sildi "Arda ile bir şekilde Almila'yı kaçmaya ikna ettik . Tam kapıdan çıktık her şey çok güzel artık kurtuluyoruz derken . Almila birden bunu yapamayacağını söyleyip eve geri koştu .Peşinden gittik ama kapıyı yüzümüze kapatıp kilitlemişti . Kapıyı yumruklarken birden içerden bir patlama sesi geldi . "

Bacaklarını kendine doğru çekti ve bağırmaya başladı " O pislik tüm gün evin içerisinde kaçmamızı izlemiş ! Almila'nın kafasını bulandırmış . Benim kardeşimin katili de annemin katili de babam ! Lanet olsun ki babam dediğim o piç herif  !"

Ellerim titrerken şaşkınlık içerisindeydim . Dudaklarımı oynatacak gücü kendimde bulamıyordum .Karşımdaki pencereden dışarısını seyrettim . Aşık olduğum adamın gerçek yüzünü gerçek kimliğini öğrenmiştim ama soracak gücü kendimde bulamıyordum .

Bir kaç dakika ikimizde sessizce ağladık , sustuk ve derin bir nefes aldık .

Kendimde konuşma gücü bulduğumda bakışlarımı pencereden ayırmadım . Burnum sızlarken "Almila ölmedi , öldürüldü demiştin . Katilinin Poyraz Arslan olduğunu söylemiştin " dedim

Bakışlarını bana çevirdiğini anlamıştım ama o tarafa bakmadan ağlamaya başlamıştım . "Ben sevdiğin adam ,Ateş Arslan !"