Bu gün bir başka yorgunluk çöktü
Tenhada gizli bahçelerimin üstüne
Yine keskin bir mahsunluk düştü
Mavi de asılı kalan umudum yerine...
Bayramlar gelir, sanki benim neyime
Yalnızlık da mahsur kalmışım öyle
Bir yetim ağlar sanki şu ten evimde
Açmadan solan güllerin matemine...
Neylesin kara bahtıma ağaran şafak
Ben sanki zindana düşmüş pervane
Ölüm baş ucumda, sanma ölüm uzak
Biliyorum bir o, yorgunlugu mu alacak
Vuslat Tuna
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAFES. Vuslat Tuna Şiirleri. 22.
PoetryBir kafestir şiir, yürek içinde Bir kafestedir yürek, şiir içinde
