Sus şiirlerim feryad etmeyin artık
Bulanık göklere saldım o vuslatı ben
Ölüm yola bakar beklemeyin, yazık
Gonca güllere sakladım o ruhsatı ben
Bilirim ayrılık gezmek yokluk çölünde
Sevmek yanmaktır dumansız bi' ateşde
Aşık yandıkça böyle ebediyet dem'in de
Şol cennetlere ısmarladım o devâyı ben
Zat-ı cemâl'ine ben bir köle, bir esirim
Varlıgına mübtelâ, yarın ile geçmişim
Zevkü sefânın taşrasında bir garibim
Hayal aleminde bıraktım o sarayı ben
Vuslat Tuna
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAFES. Vuslat Tuna Şiirleri. 22.
PoetryBir kafestir şiir, yürek içinde Bir kafestedir yürek, şiir içinde
