Avuçlarımda gece, sabahım sürgünde
Dökülür hüzün ıslak kirpik uçlarından
Çöl çiçeklerini derleyenim en köhnede
Yüzün seçilir kırık umut sancılarındanDirilir göğsümde gül, cennet ellerinde
Uyanır torak yolunda izin gölgesinden
Yıldızlar düşer zifiriden, gözbebeğinde
Örülür kafesler hasrete etten kemikdenNergisler yine açsa artık yoksun bende
Zaman-ı elimin çağı şimdi, gittiğinden
Pırangalar vurulur ayağıma, siteminde
Sanma bi daha döner ölenler kabirdenVuslat Tuna
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAFES. Vuslat Tuna Şiirleri. 22.
PoetryBir kafestir şiir, yürek içinde Bir kafestedir yürek, şiir içinde