SAPLANTI

7. bölüm

10 gün sonra                                                

Sabah uyandığımda hava yeni yeni aydınlanmaya başlamıştı. Son 10 gündür olduğu gibi bu gece de uyuyamamıştım. Bitmiş durumdaydım.Günlerdir su ve serum dışında hiç bir şey yediğim söylenemez diye.Ölü gibi yaşıyordum. Ceyhun'dan ne bir haber ne de bir iz vardı. Cinin ini dahil bakmadığımız yer kalmamıştı. Polisler bile bize umudumuzu kesmemizi söylüyorlardı.

Yataktan istemeye istemeye kalktım. Sendeleyerek yürüdüğüm için tutuna tutuna banyoya gittim. Aynada ne ile karşılaşacağımı bildiğim için aynaya bakmadan hızlıca elimi yüzümü yıkayıp geldiğim gibi banyodan çıktım. Bu sefer mutfağa yolunu tuttum. Susamıştım. Bardaklıkta  ki en büyük bardağı aldım. Su doldurup kana kana içtim. Bu da olmasa midem işlevsiz kalacaktı.

Tam mutfaktan çıkacakken abim geldi. Onunda benden bir farkı yoktu. Ben kendimin yanında onuda bitirmiştim. Bu sıralar benim yanımda almak için üniversiteyi bile asmıştı. "Günaydın" dedim çatallı sesimle. Sıkıntılı suratla"Selin topla kendini. Ceyhun şimdi gelse seni şu halde görse kalbine iner. Kızım zombiye dönüştün. Bir evin içinde 'beyin' diye dolaşmadığın kaldı"dedi sitem ederek. Söyledikleri kıkırdama sebep olmuştu şu halimde bile. Bir dakika ben o kadar mı kötüydüm?! Çöktüğümün farkındaydım ama zombi ağır gelmişti. Abim daha fazla üzülmesin diye hafif tebessüm ederek "Tamam abi. Yakında toplayacağım kendimi. Söz. " dedim. Tatmin olmuş gibiydi. "O zaman ben ikimize mükellef bir kahvaltı hazırlıyorum. İstediğin özel bir şey? ". Kafamı olumsuz anlamda sallayıp" Gerek yok sen ne yaparsam ben onu yerim "dedim. Elimi çenesine koydu, biraz düşürsek gibi yaptı. Biraz bekledikten sonra " Buldum. " deyip parmağını şıklattı. "Ben senin en sevdiğin menemeni yapayım" dedi. Evet, tam bir menemen aşığıydım. Heyecanlı bir şekilde arkasını dönüp hazırlamaya başladı. Kendimi toparlamaya çalışmam onu sandığımdan fazla mutlu etmişti. Bende masadan bir sandalye çekip oturdum.

Yarım saat boyunca abim kahvaltı hazılamaya çalışmıştı. Ara ara gelip benimle uğraşmayıda ihmal etmemişti. "Ya abi bırak yanağımı! Canım acıyor! ABİİ! " diye bağırdım "Tamam bıraktım işte. Ne bağırıyorsun! Sanki kopardım. " dedi pişkin pişkin sırıtarak. "Tek o kaldı zaten! Al senin olsun al! " dedim yanağjmı tutarak. Gülüp arkasını döndü, hazırladığı menemeni sofraya koydu. "Hadi bırak söylenmeyide kahvaltını yap. " dedi. Ben onu umursamadan çoktan ekmek koparıp menemene dalmıştım.

Günlerdir hiç birşey yemediğim için midem küçülmüştür. O yüzden pek birşey yiyememiştim. Tam sofradan kalkacaken abim ilaçlarımı hatırlattı. Hemen bir bardak suyla ilaçlarımı içip odama sofrayı toplamaya başladım.

İşim bittiğindesaat 10 buçuğa geliyordu. Kullandığım ilaçlar uyku yaptığı için odama gittim. Abim zaten dışarı çıkmıştı. Yatağıma uzandım. Göz kapaklarım sanki birer tondu. Daha fazla dayanamayıp kapanmalarına izin verdim.

Kapı dilinin sesiyle uyandım. Kimdi bu? Önce saata bakmak için telefonumu elime aldım. Saat akşam 7 olmuştu. 'Nee! Bu kadar uymuş muydum? 'Diye geçirdim içimden. Kapı zili tekrar çalınca şaşırmayı kenara bırakıp yataktan çıktım. Kapının yanına gelince gözetleme deliğinden kim olduğuna baktım. Abimdi. Sanırım anahtarını unutmuştu. Kapıyı yavaşça açtım. Abimin göz hizama girince yüzünde bariz bir rahatlama vardı. "Selin niye açmıyorsun telefonunu!? " dedi. Bende "Uyuya kalmışım abi"dedim bu sırada abimde içeri girdi. Hemen kollarını boynuma doladı. Onu korkutmuştum. " İyiyim "dedim içimi rahatlatmak için.

Oturma odasına geçtik. Abimin elindeki poşetleri yeni fark etmiştim. Yoksa onlar... Lahmacun mu? En sevdiğim! Abim poşetlerle baktığımı fark etti ve " Sana aldım. Hadi tabak ,çatal getir yiyelim"dedi. Hızlıca istediklerini getirdim ve yeme başladık.

Yemeğimizi yedikten sonra ortalığı toparlamıştım. Şu anda oturuyordum. Gözlerim duvar saatini buldu. Saat 11 buçuğa geliyordu. Ve ben sıkılmıştım. Abimse nerdeyse ikinci rüyayı görecekti. Bende vara gitmeye karar verdim. Odama gidip hazırlandım. Telefonumu cebime koymadan abime bilgilendirme mesajı attım. Evden çıktım.

Bara gitmem yaklaşık 20 dakikamı aldı. İçeri girdim. Beni ilk farkeden grup üyeleriydi. Önce şaşırsalarsa da toparaldılar. Söyledikleri şarkı biter bitmez yanıma iki kişi geldi. "Selin hoş geldin. Nerelerdeydin? Sen böyle uzun süre kaybolmazsın ama bir sıkıntı yok demi? " diye tek nefeste konuştu. Ben de "Yok bu aralar hastayım ondan boşladım" dedim. Nedense Ceyhun'un kayıp olduğunu söylemek istememiştim. "İyi o zaman bir sonraki şarkı seninle. " dedi diğeri. Kafamı olmaz anlamında salladım. "Bugün kafa dağıtmaya geldim" dedim. Küçük itirazlar dışında bir şey demediler. Yanımdan gittiklerini ben de bara geçtim. Taburelerin birisine oturup barmenden içki istedim. O hazırlarken çevremi seyretmeye başladım. Herşey aynıydı. Hatta bana sürekli dik dik bakan adam bile... O adamı görünce benimden bir ürperti geçti. Bunları düşünürken içkim geldi. İlk yudumu aldım. Etki etmedi. İki-üç derken 3 bardak bitirmiştim. Alkol yavaş yavaş vücuduma etki ederken aklımda ki tek şey Ceyhun'du. Göz yaşlarım yüzümü ıslatmıştı. Daha fazla içmemeye  karar verdim. Aksi taktirde yarın sabah kendimi başka bir yerde bulabilirdim. Midem bulanıyordu. Alkol mideme ağır gelmişti. Göz yaşlarım şiddetlendikçe önümü göremez olmuştum. Kendimi zar zor dışarı attım. Dışardaki rüzgar yüzeme çarpınca sakinleşmiştim. Mide bulandım hafiflemişti. Ama ağlamam devam ediyordu. Göz yaşlarım sanki son 10 günün intikamını alıyordu.

Yürümeye başladım. Nereye gittiğimi bilmeden yürüyordum. Ayakalrım beni kayalıklara getirmişti. Cesetlerin bulunduğu kayalıklara... Ceyhun'un da o cesetlerden biri olmasından çok korkuyordum.

Biraz daha ilerledim. Kayaların birinin üstüne oturdum. Heryer karanlıktı. Denizi seyrederken hala ağlıyordum.

Omzumda bir el hissettim. Korku tüm vücüdumu ele geçirmeye başlamıştı. Arkamı dönmeye cesaret edemiyordum. Titreyerek "Kimsin?!" dedim. Elin sahibi konuşmak yerine yanıma oturdu. Sakin olmaya çalışarak kafamı çevirmeyi başardığımda yanımdaki bedenin sahibiyle gözlerimi kocaman açtım.

Merhaba ben geldim. 🙂                       

Bölüm nasıl olmuş?                                

Sizce gelen kim?