Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bu bir hikayedir. Her türlü hatalar olur. Önemli olan saygı içinde edilen yorumlardır. Ben hatalarımla beraber geleceğe ilerlemeye başlarım. Elbet hatalarım olmasa ve hatalarımı düzeltmek için çabalamasam, bunca yolu Allahın izniyle katedemezdim. Demem o ki, hatalar düzelir ama kırılan kalp asla.
Saygı ve sevgiyle....Keyifli okumalar.
1| Yabancı nefes.
Azərbaycan/Qarabağ. 27.10.2020.
Vakit daralıyor. Güneş aya yeniliyordu.
Azərbaycanın kudretli ordusu bir kez daha tüm dağlarda esip gürlüyordu.
"Orxan diqqətli ol arxandadı!" Orhan dikkatli ol arkanda! diye bağırdı önüne doğru ateş eden Elçin. Orhan hemen eğilerek yan döndü. Silahıyla ona yaklaşan ermeniye ateş ederken, tekrardan önüne dönmüştü.
"Şahin komandosu mənə qulağ asın." dedi timin olan Turan. Askerler komutanlarına dikkat kesilirken bir yandan da ateş ediyorlardı. Şahin timi beni dinleyin.
"İt nəsli kimi tökülüblər ortaya. Qurtarmaq bilmirlər. Ona görə gülləmiz qurtarırmış kimi edəcəyik. Gic olduqları üçün tez inanacağlar. İnanan kimi qaldığımız yerden davam edəcəyik. Eşitdiz məni!" (Köpek soyundan gelmiş gibi ortada geziyorlar. Bitmek bilmiyorlar. Bu yüzden mermimiz bitmiş gibi yapacağız. Salak oldukları için hemen inanacaklar. İnandıkları gibi kaldığımız yerden devam edeceğiz. Duydunuz mu beni?")
"Bəli komandir!" (Evet komutanım!)
"Mən deyən kimi atəşi kəsirsiz." Çok geçmedi ki, "Atəşi kəsin!" dedi.
Ateş kesilirken, ermeniler bunu umursamamış ateşi kesmemişti.
Orhan gülerek, "Gic qırılmışlar. Qorxularından bilmirlər day nə etsinlər." dedi. (Geri zekalılar. Korkularından ne yapacaklarını bilmiyorlar.)
