Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Shop ve edit bana aittir.)
7| Karanlığa tutunan umut ışığı.
İkimiz de sessizce otururken, içeriden gelen İnci'nin ağlama sesiyle ayağa kalktım. Turan bey bana bakarken, "Mən də gəlim?" diyerek sordu. İfadesi çok masum ve tatlı gelmişti gözüme. Baş sallarken, peşimden gelmeye başladı. Ben de geleyim mi?
Odanın kapısını yavaşca aralarken, yatakta bacaklarını yukarıya kaldırmış sağ ayağını kemirmeye çalışan İnciyle karşılaştık. Bir yandan ayağını kemiriyor bir yandan da mırıldanıyordu. Bu görüntünü aynı an da kıkırdamamıza neden olurken yanına adımladım.
"İnci?" diye seslenmemle, İnci anlık duraksadı. Sesin nereden geldiğini anlamaya çalışıyordu. Beni görmesi için üzerine hafif eğilirken, beni görür görmez çığlık atarak haraket etmeye başladı. Turan bey arkamız da durmuş bize bakarken, kız çocuğunu kucağıma aldım. Yeni çıktığı belli olan alt dişleriyle bana gülümserken, burnumu boynuna yasladım.
"Çok mu sevindin beni gördüğüne?" Aldığım cevap ağ, uğ olduğun da bir kez daha kıkırdadım. "Evet ben de seni gördüğüme sevindim." Sonra Turan beyi görsün diye yana çevirdim bedenimi. İnci, Turan beyi görürken önce duraksadı. Hatırlamaya çalışıyordu onu. Sonra yumruk yaptığı minik ellerini gözlerine kapatarak başını omzuma yasladı.
Şaskınlıkla ona bakarken, "A-ah utandı!" dedim. Turan bey yanımıza gelirken, İnci'nin yumruk yaptığı elini tuttu. İnci'nin eli Turan beyin elinin için de kaybolurken, Turan bey konuşmaya başladı.
"İnci qız? Tanıdın məni deyə utandın yoxsa yaraşıqlı oğlan gördün deyə belə elədin?" İnci kız? Beni tanıdığın için mi utandın yoksa yakışıklı erkek gördün diye mi böyle yaptın?
Aldığı cevap, "Ağğğ!" olmuştu.
Turan bey sargıda ki, minik eline öpücük kondururken, "Uşağı mənə ver istiyirsənsə?" diye sordu bana hitaben. Bebeği bana ver istiyorsan?
"Olur. Oturma odasına geçin geliyorum ben." dedim İnci'yi güvenli kollarına bırakırken. Yeni uyandığı için acıkmış olabilirdi İnci. Bu yüzden komodiye bıraktığım biberonu alarak hızla mutfağa ilerledim. Mamasını hazırlarken, sıcak mı değil mi diye bileğime bir kaç damla dökerek anlamaya çalıştım. Değildi. Mutfağın ışığını kapatırken, oturma odasına geçtim.
Turan bey koltukta otururken, İnci'yi göğsüne yatırmış ayaklarını önüne çektiği küçük koltuğa yaslamıştı. "Hmm. Başa düştüm. Sən narahat olma ama mən varam." diyerek konuşuyordu İnci'yle. Hmm. Anladım. Sen merak etme ama ben varım.
Yutkunmak isterken, boğazımdaki yumru buna izin vermedi. Bu yüzden içime derin nefes çekerek, gülümsemeye çalıştım. "Mama geldi!" İçeriye geçerek, yanlarına biraz uzak durabileceğim şekil de oturdum. İnci gördüğü mamayla yerinde tepinirken, ellerini bana gelmek için uzatıyordu.
