10. Bölüm

33.5K 3K 1.3K
                                    

Merhaba ❤️

Nasılsınız? Beni soracak olursanız iyi gibiyimm.

Neyse sizi daha fazla tutmayayım.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın. Yorumlarınızı özellikle eksik etmeyinnn.

İyi okumalar 🤍

Ali SUNGUR'UN anlatımı ile

Sadece bir kaç ay önce birisini seveceksin ve o sevdiğin kişiyi deli gibi kıskanacaksın deselerdi güler geçerdim.

Çünkü daha bir kaç ay önce birisini sevme ihtimali benim için tamamen imkansız gibi bir şeydi.

Her insan severdi. Kimseyi sevemem demiyordum. Severdim. Ancak 22 yıllık ömrümde hiç bir kadın dikkatimi çekmemişti. Çekmeyi bir kenara bıraktım etkilememişti.

Şimdi ise bir kadın çıktı karşıma. Ördüğüm ne kadar duvar varsa, hepsini başıma yıktı.

Bu kadar kendimden eminken, bu kadar kalbimi kapatmışken... Bir kadının çıkıp rahatlıkla kalbime sızması çok tehlikeliydi.

Tehlike.

Pınar çok tehlikeliydi. Küçük bir şeydi ancak sadece bir bakışı ile istemediğim ne varsa yaptırabilecek birisiydi.

Ne ara bu kadar etkilenmiştim, ne ara onu bu kadar kıskanmaya başlamıştım bilmiyordum.

Tek bildiğim şey; o ve ona karşı duyduğum duygular.

Duygular.

Ad vermek istemediğim duygular. Ad verirsem geriye kalan son mantığımı da kaybedeceğimi düşündüğüm duygular.

Pınar'ın yanında duran 1,80 boylarında, kumral, siyah gözleriyle açık açık beni süzen çocuğa dik dik baktım.

Kim bu dangalak demek istesem de sustum.

Çünkü tanıyordum.

Ertuğrul. Namı diğer Pınar'ın sözde arkadaşı.

Pınar ile göz göze geldik. Ertuğrul yüzünden sertleşen bakışlarımı yumuşatmaya çalıştım. Dudaklarımı ıslatıp daha fazla ona bakmadan geri Ertuğrul'a döndüm.

Elini uzatmış sıkmamı bekliyordu.

Kendini tanıttı. "Ertuğrul ben. Tanıştığımıza memnun oldum."

Kendini Yunus'a tanıtırken Pınar'ın arkadaşıyım demişti. Bana ise sadece ismini söylemişti.

Beni tehlike olarak mı görüyordu?

Öyle görmesi benim açımdan iyiydi. Zira bende Pınar'ı ona Yar edecek göz yoktu.

Tehlike olarak görüyorsa doğru görüyordu. Çünkü onu kaybetmeye hiç niyetim yoktu.

İçimdeki ses hiç kazanamadın desede görmemezlikten geldim.

Gözlerim bir kez daha Pınar'a kaydığında çekinmeden konuştum.
"Bende tanıştığımıza memnun oldum."

Olmadım. Olmayacaktım da.

Ellerimiz ayrıldı. O bir adım geriledi. Ben ise olduğum yerde durdum.

-ACEMİ MÜSLÜMAN- Where stories live. Discover now