MaFyaNıN KaRıSı

Bölüm 10

Hayat mı garipti yoksa gariplikler bizi mi bulurdu. Bundan birkaç sene önce bana bunları yaşayacağımı söyleseler herhalde gülerdim.

Kaşlarını çatarak bana bakan adama dönerek;

"Pardon Ege Bey evet bakıcılık için gelmiştim."

"Şöyle geçin lütfen." Umarım geçen geceden beni tanımazdı.

"İsminiz nedir hanımefendi?"

"Yağmur ismim Yağmur Aksoy."

"Peki Yağmur hanım daha önce bebek bakmak konusunda deneyiminiz var mı ?"

"Hayır. Yani bebek bakabilirim çocukları çok severim üstesinden gelebilirim."

"Üniversite okudunuz mu Yağmur hanım ne mezunusunuz?"

"Evet okudum. Hukuk mezunuyum."

"Peki neden bakıcılık işi için başvurdunuz Yağmur hanım?"

"Acemi avukatım heryerde iş bulamıyorum kendi büromu açmam lazım ve bunun içinde bütçeye ihtiyacım var. Üstelik bundan birkaç sene önce bebeğimi kaybettim. Onun acısını bu şekilde hafifletebilirim diye düşündüm."

"Anladım Yağmur hanım gayet makul. Şuana kadar iş için bir aday gelmediği ve benim acil bir bakıcıya ihtiyacım olduğu için kabul ediyorum. Bir süre deneme yaparız. Ne dersiniz?"

"Tabi tabi uygun benim için."

"O zaman muhasebeye inin işlemlerinizi halledin. Bende birkaç işimi halledip geleyim kızımın yanına gidelim sizi bilgilendireyim."

"Ta-tabiki Ege bey. Kolay gelsin. Muhasebe nerde acaba ?"

"Asistanim size yardımcı olacaktır Yağmur hanım. Bu arada sizinle daha önce karşılaşmış mıydık? Yüzünüz hiç yabancı gelmedi de ."

"Yok ben karşılaştığımızı düşünmüyorum. İnsan insana benzer dimi canım. Yani şeyy pardon ağız alışkanlığı ben çıkayım."

Koşarcasına odadan çıktım. Neyi düşünerek girmiştim odaya ne olarak çıkıyordum. Bir yandan iyi bir yandan kötü olmuştu. Kızım beni bir süre bakıcısı olarak tanıyacaktı. Uzun bir süre sonra kızımı canlı bir şekilde görebilecektim. Sekreter gelince durumu anlattığımda işlerimi halletmeme yardımcı olmuş şimdi ise bekleme salonunda Ege beyi bekliyordum. Çalan telefonumu çıkarttığımda Aslı'nın aradığını farkettim. Kahretsin kızı aşağıda unutmuştum.

"Efendim Aslı'cım."

"Kızım nerdesin ağaç oldum burda."

"Aslı ben işe girdim."

"Ne işi kızım sen ne yapmak için gittin oraya neler dönüyor orda Yağmur?"

"Galiba bakıcıya ihtiyaçları varmış biryere ilan vermişler benide o ilan için geldim zannetti işe alındım. Birazdan kızımı göreceğim Aslı. Neyse kapatıyorum geliyor sen benim arabayı al git bekleme beni haber veririm ben sana." Telefonu kapatarak ayağa kalktım.

"İşiniz bittiyse buyrun Yağmur hanım Alin'i alıp eve geçelim."

"Tabii Ege bey. Ege bey şey eğer ayıp olmazsa kızınızı nereden alacağız?"

"Annemden alacağız. Size bunları bir kere anlayacağım bir daha anlatmayacağım. Kızımın ismi Alin ve annesi yok öldü. Bir buçuk yaşında kızım bu yaşına kadar annemle beraber büyüttüm. Bu kadar."

"Anladım Ege Bey. Başınız sağolsun." Demek benden öldü diye bahsetmişti. Şuan buna takılmak istesemde umrumda değildi belkide beni tanımaması kızımı kaçırmam için en büyük avantajdı. Birazdan kızımı görecektim. İçim içime sığmıyordu. Ege beyin arabasının gelmesi ile birlikte arabaya geçtik. Sessizce geçen yolculuktan sonra büyük villanın bahçesine giriş yaptık. Arabadan inerek Ege beyi takip ederek peşinden gittim. Kapıyı çalarak beklemeye başladık.