17. Bölüm

26.8K 1.2K 111
                                    

17. BÖLÜM~
.
.
.
.
.

Beyefendi: Nasılsın?

Siz: İyi. (18:20)

Beyefendi: Emin misin? ( 18:26)

Siz: Hayır Pareyim pdhdhsjshd

Siz: Neden sordun yoksa sen iyi değil misin?

Beyefendi: Ben iyiyim de sen bence iyi değilsin.

Siz: İyiyim diyorum işte uzatmanın manası yok.

Siz: Ee günün nasıl geçti?

Beyefendi: İyi geçti.

Siz: Ne güzel. Neden iyi geçti?

Beyefendi: Uzun süredir peşinde olduğum bir adamı yakaladım. Keyfim yerinde o yüzden.

Siz: İyiymiş.

Siz: İşkence ettin mi adama :)

Beyefendi: Henüz değil. Ama sen istekli duruyorsun.

Siz: Öyle mi duruyormuşum?

Beyefendi: Öyle duruyorsun :)

Beyefendi: Kardeşin var mı? (18:32)

Siz: Kız kardeşim vardı. (18:36)

Beyefendi: Özür dilerim bilmiyordum. Başın sağolsun.

Siz: Fiziki olarak ölmedi.

Beyefendi: Anlamadım ?

Siz: Ölmedi işte boşver.

Beyefendi: Peki ya ailen?

Siz: Onları iki yıldır görmüyorum.

Beyefendi: Özel değilse, neden?

Siz: Özel değil be saçmalama.
Terk ettim evi ondan.

Beyefendi: Pare.

Siz: Ne?

Beyefendi: Göz yaşlarını kelimelerinin ardında saklamakta başarılı değilsin. (18:39)

Siz: Nasıl anladın? (18: 45)

Beyefendi: Anlamamı istiyordun.

Hani olur ya bazen dilinize dökemezsiniz ama kelimlerin ardına saklarsınız duygularınızı. Birileri görsün fark etsin çok istersiniz içten içe. Ama görmezler.

Bugün ilk defa biri bunu fark etti.

İlk defa biri kelimlerin ardında sakladığım göz yaşlarımı gördü.

Bu çok garipti.

Göz yaşlarımın arasında gülümsedim.

Mutlu olmuştum.

Ani bir kararla Barın'a içimi dökmeye karar verdim.

Siz: Bıktım. Bıktırdılar.

Siz: Yemin ederim hep başka yollar aradım kendime ama her yolumda karşıma çıktılar, her seferinde beni engellemeye çalıştılar.

Siz: Ben sadece hayallerim olsun istedim. Hayallerim için çalışıp çabalamayı istedim. İzin vermediler. Ben hep ne yapacağı söylenen o çocuk oldum.

Siz: Etrafıma ördükleri duvarlarda bile köşe yoktu, çünkü köşeme çekilip sessizce ağlamaya hakkım yoktu.

Siz: Kimse görmesin diye kapımı
kilitleyip ağladığım için azar
yedim ben.

Siz: Hevesle anlattığım hayallerimi binbir parçaya bölüp avucuma bıraktılar.

Siz: Elimde kalan hayallerime zarar vermesinler diye kaçtım. Kaçtım ve kendime yeni bir hayat kurdum. İnsanlarla arama mesafeler koydum.

Siz: Ben sevdikçe kırıldım. Sevdiklerimle arama mesafe koyunca da sevmeyen oldum. Vallahi kırdılar, billahi kırdılar.

Siz: Ben dayanmadım daha fazla. Kendi ayaklarımın üzerinde durmak için çok uğraştım. Bazen böyle eskiler vuruyor yüzüme, geçmiş acıtıyor canımı.

Siz: Varlığı ile yokluğu bir insanlardı ama neden bu kadar canım yandı? Düşünmeden edemiyorum.

Siz: Herkesin gözünde, soğuk, umursamaz, ruhsuz ve duygusuzum. Ama bana sorsan hangisisin diye, hiçbirisiyim.

Siz: Ben de bilmiyorum çünkü kim olduğumu.

Beyefendi: Açsana kapıyı.

Siz: Ne?

Beyefendi: Kapıdayım.

○°○°○°○○°○°○°○○°○°○°○○°○°○°○°○°○○°


Beyefendi /yarı texting/ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin