43. Bölüm

11.7K 530 102
                                    


43. BÖLÜM~
.
.
.
.
.
.

Mükemmel kahvaltımızın ardından Barın'dan beni eve bırakmasını istemiştim.

Evladım karamı evde tek başına bırakmaya gönlüm razı gelmemişti. Üstelik bir gündür yoktum evde.

Aklıma, veterinerin karam için, her an ölebilir hazırlıklı olun demesi gelince anahtarı hızlıca deliğe soktum.

Kilidi açıp kapıyı araladığımda ayakkabılarımı fırlatırcasına çıkarıp içeri girmiş ve ardımdan da kapıyı kapatmıştım.

" Karam! Annecim ben geldim!"

Salona doğru hızlı bir giriş yaptığımda koltuğun üzerinde sığır gibi yayılmış yatan ve kuyrunu oynatan karamı görünce rahat bir nefes aldım.

Koltuğa oturup karamı kucağıma aldığımda siyah yoğunluklu tüylerini nazikçe okşamaya başladım.

" Nasıl korktum bilemezsin."

O mırıltılar çıkartırkan koltuğa iyice yayıldım ve sehpadaki televizyon kumandasına uzandım.

Uzanmaya çalıştım desem daha doğru olur galiba. Kumanadayla parmaklarım arasında sadece santimler vardı!

Keşke süper güçlerim olsaydı diye geçirdim içimden.

Daha sonra oflayarak bedenimi yere doğru eğdim ve yeniden uzanmaya çalıştım.

Bir kumanda için bu kadar aksiyona girmem mantıklı mıydı bilmiyordum ama üşengeik başa bela, göte yarraktı o kesin.

Nihayet kumandayı elime aldığımda biraz daha zorlarsam kırılacak olan bedenimi geri koltuğa yasladım ve televizyonu açtım.

Bir yandan kucağımdaki kedimi okşarken zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım.

Zilin çalıyor oluşunu bilmem kaçıncı çalışında fark etmiştim bilmiyorum.

Oflayarak ayağa kalktığımda karam da kucağımdan yere atlamıştı.

Ayaklarımı sürüye sürüye kapıya gittiğimde derin bir nefes aldım ve kapıyı aralayıp aradan başımı çıkardım.

" Buyurun?"

Önümdeki kargocuya ve elindeki koca kutuya bakarken adam elindeki kutuyu bana uzatmıştı.

" Pare Hanım?"

Kaşlarımı hafifçe çatıp kafamı salladığımda utanmasa üzerime fırlatmayı düşündügüne yemin edebileceğim kargoyu elime tutuşturmuş ve hızlıca merdivenlerden inip gözden kaybolmuştu.

" Hasbinallah!"

Söylene söylene kapıyı kapatıp içeri girdiğimde elimdeki koca kargo paketini salonun ortasına koydum ve karşısına bağdaş kurarak oturdum.

" Kesin bomba var."

Dedim düşünceli bir şekilde kutuyu incelerken.

" Karam az öteye git yavrum."

Karam sözümü dinleyip odama gittiğinde gözlerimi kısarak kutuyu incelemeye devam ettim.

" Saatli mi yoksa uzaktan kumandalı mı?"

Ya da paketi açtığımda direk patlaycaktı?

" Önce Barın'ı arayıp vasiyetimi mi söylesem?"

Bütün düşüncelerimi bir kenara atıp merakımı gidermek amacıyla dikkatlica açmaya başladım paketi.

" Bismillahirrahmani- Oha!"

Paketin içinden çıkan şeye şaşkınlıkla baktığımda üzerindeki nota ilişmişti gözüm.

Beyefendi /yarı texting/ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin