Uyarı!!!
Bu kitapta kan, vahşet, ceset, intihar ve ağır küfür vardır. Hassas olanların okuması önerilmez.
Kitap Kapağı Tasarımı: Artemis_Avcisi
Bu kitapta geçen her olay hayal ürünüdür. Ayrıca bu kitap bir kpop grubu olan Kep1er üyelerini kapsayan...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kızlar bu sözlerden sonra şok olmuş bir şekilde kalakaldılar. Şaşkınlık ve dolu gözler ile birbirlerine bakıyorlar, olanları anlamaya çalışıyorlardı. Şaka gibiydi, çok korkunçtu. İnanamıyorlardı, bu saçmalık onları güldürmeyecek kadar saçmaydı.
"Bu da ne? Tanrım, şaka mı bu?" Diye söylendi Chaehyun korku dolu, ağlamaklı bir sesle. Diğer kızlar da ağlayacak gibiydi. Xio Ting son ettiği küfürden sonra sinirlerini yatıştırmış olsa da bu korkunç ve cani oyuna öncekinin iki katı daha çok sinirlendi.
"Siz şaka mısınız? Kendinizi komik mi sanıyorsunuz? Çıkarın bizi buradan! Bizi buradan çıkaracaksınız!" Diye bağırdı Xio Ring boğazını yırtarcasına.
"Sakın ol Xio-"
"Nasıl sakin olabilirim Youngeun? Nasıl? Bizi burada bıraktı ve ölüme terk etti! Piç kurusu!"
Yeseo ağlamaya başlamış, Youngeun ile Yujin sinir krizi geçirmeye başlayan Xio Ting'i tutmaya çalışıyordu. Daeyeon ile Hikaru şok içinde kalakalmışken Chaehyun Yeseo'yu sakinleştirmeye çalışıyordu. Kısa ve güzel kız Mashiro korkuyla labirentin ortasının en kenarında çökmüş bir halde oturuyor, yaşananları sindirmeye ve ağlamamaya çalışıyordu. Sarı saçlı Alman kız ise donakalmış bir şekilde çaresiz gözlerle bakıyordu etrafa. Ağlamamak için kendini sıkıyordu zavallı kız.
Sonra ise aynı kadın sesi tekrar geldi.
"Bu oyunu oynamazsanız ölürsünüz. Hadi kızlar, ebeyi seçeceğim."
Bu sözden sonra ağlama sesleri ve Xio Ting'in sinirli çığlıkları durmuştu. Herkes bir anda durmuş, donmuştu adeta. Kimse kıpırdamıyordu, tek bir gözlerini bile kırpmıyorlardı. Buradan kaçış olmadığını anlamışlar ve hüzünleri ve korkuları ile donup kalmışlardı. Kulaklarda tek bir ses vardı, ölümün sesi. Bir diğer ismi ölüm sessizliği ve çaresiz çığlıkları andıran bir çınlama.
Buradan kurtuluş tek bir kişinindi. Buradan çıkmak hepsinin hakkıydı fakat tek kişi çıkacaktı buradan. Bu... Bunu yapmak zorundalardı.
Güle oynaya geldikleri bu güzel ve tatlı labirent onların sonunu olacaktı. Hepsi bu labirentte oynayıp eğleneceklerini düşünürken kendilerini bir ölüm oyununda bulmuşlardı. Şaka gibi gelse de şaka değildi, şaka olamazdı. Hiç kimse bu şakayı yapmazdı, deli değilse yapmazdı. Sonunda kızların buz tutmuş bedenleri hareket etti ve doğru düzgün bir şekilde ebeyi beklemeye başladılar. Islak ve çaresiz gözleri bunu istemediklerini belli ediyordu ama kabullenmişlerdi artık.
Gerçi kabullenmek zorunda kalmışlardı, maalesef.
"Ebe..." Dedi aynı kadın sesi. Herkes korku ile gözlerini kocaman açarak sesin geldiği yöne baktılar. Bazıları korkudan neredeyse ağlayacaktı, bazılarının heyecandan kalbi küt küt atıyor, elleri titriyordu hafiften. Bazıları ise korkuyla kaçmaya hazırlanıyordu. Onlar da soğukkanlı değillerdi fakat öylesine korkuyorlardıki her an yanlarındaki kişi ebe çıkabilecekmiş gibilerdi. Bu kızlar Hikaru, Xio Ting ve Mashiro'ydu.
