Chapter 50
လန်ရှောင်ရှန့်၏အကြည့်များက အခန်းထဲ တစ်ချက်ဝေ့ဝဲသွားသည်။ သူ ခဏတာ တိတ်ဆိတ်နေပြီးသည့်နောက်တွင် သိုလှောင်အိတ်ထဲမှ အမွှေးတိုင်သုံးတိုင် ထုတ်လိုက်သည်။
" ငါ့မှာ အစီအရင်လုပ်ဖို့အချိန်က အကန့်အသတ်ရှိတယ်... ဘယ်သူကမှ လက်မလျှော့ချင်ကြဘူးဆိုတော့ ငါတို့ သုံးခါကြိုးစားကြည့်ကြမယ်...သူ့ရဲ့စိတ်ဝိညာဉ်ပင်လယ်ထဲကို ဘယ်သူဝင်ဝင် အချိန်ပြည့်လို့မှ မအောင်မြင်ဘူးဆိုရင် ငါ သူတို့ကို ပြန်ဆွဲထုတ်မှာ..."
သူ ပြောပြီးနောက် ရှန်းလျိုရှန့်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ ယဲ့ပင်းရန်အတွက် စကားအချေအတင်ဖြစ်ပေးနေမည့်အစား လင်ယဲ့ကိုကြည့်ကာ ထပ်ပြောလိုက်သည်။
" မင်းက ကျင့်ကြံဆင့်အမြင့်ဆုံးဖြစ်တဲ့အပြင် သူ့ဆရာတူအစ်ကိုပဲ အဲ့တော့ သူ့ရဲ့စိတ်ဝိညာဉ်ပင်လယ်ထဲကို မင်းအရင်ဆုံး ဝင်သွားဖို့သင့်တော်တယ်..."
[ ဒီထဲမှာတော့ အမွှေးတိုင်တစ်တိုင်ထွန်းစာအချိန်ကို ၁၅မိနစ်လောက်ပါပဲလို့ ပြောထားပါတယ် ]
လင်ယဲ့ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။
" အစ်ကိုကြီးပြောတာ ဟုတ်ပါတယ်..."
" ငါ့ကို အစ်ကိုကြီးလို့ခေါ်စရာမလိုပါဘူး ငါတို့နှစ်ယောက်လုံးက ဂိုဏ်းချုပ်တွေပဲကို..."
လန်ရှောင်ရှန့်က အစောပိုင်းတွင် ခက်ထန်နေခဲ့သော်လည်း အနည်းငယ် နူးညံ့ပျော့ပျောင်းသည့်လေသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက် လိုအပ်သည်များကို ညွှန်ကြားနေသည်။
" အထဲကို ရောက်သွားတာနဲ့ အိမ်မက်ဆိုးသားရဲကဘသူ့မှတ်ဉာဏ်တွေကိုသုံးပြီး ပုံရိပ်ယောင်တွေဖြစ်အောင် လုပ်လိမ့်မယ်... မင်း တစ်ချိန်လုံး သတိကြီးကြီးထားနေမှရမယ်... အိမ်မက်ဆိုးသားရဲရဲ့ အသွင်အစစ်ကိုရှာ အနိုင်ယူပြီးတော့ သူ ထောင်ခြောက်ဆင်ထားတဲ့ ပုံရိပ်ယောင်ထဲကိုဝင်ပြီး ရှန်းလျိုရှန့်ကို ပြန်ခေါ်ခဲ့..."
လင်ယဲ့ သဘောတူလိုက်ပြီး ကြမ်းပေါ်တွင် တင်ပျဉ်ခွေထိုင်လိုက်သည်။ လန်ရှောင်ရှန့်က သူ့ဘေးနားတွင်ထိုင်ပြီး ပထမဆုံးအမွှေးတိုင်ကို မီးညှိလိုက်သည်။
