Chapter 60
" ဧကရာဇ်..."
သူ့ရှေ့မှလူက လောကသုံးခွင်တွင် အရိုသေအလေးစားခံရဆုံး တည်ရှိမှုဖြစ်သည်။
မူရင်းဝတ္ထုတွင်မူ ဧကရာဇ်ယွင်ယွီနှင့်ပတ်သက်၍ အနည်းငယ်မျှသာ ပါဝင်ခဲ့သောကြောင့် ရှန်းလျိုရှန့်က သူ့အကြောင်းကို ဂဃဏနမသိပေ။ ထိုလူက သူ့ဖခင်ဖြစ်သည်ဟူသော အကြောင်းကိုသာသိသည်။
သူ့ဖခင်က အလွန်အမင်းစွမ်းအားကြီးသူဖြစ်ပြီး ဤလောကတွင် မည်သူမှ သူ့ကျင့်ကြံဆင့်ကို လိုက်မမှီနိုင်ပေ။
သို့သော် သူ့ဖခင်၏သက်တမ်းက မရှည်ကြာခဲ့ပေ။
ဓလေ့ထုံးစံများအရဆိုလျှင် သူ့ကို "ခမည်းတော်" ဟု ခေါ်ရမည်ဖြစ်သော်လည်း ရှန်းလျိုရှန့် သူ့ကို ပထမဆုံးအကြိမ်တွေ့ခဲ့စဉ်က တအံ့တဩဖြစ်သွားခဲ့ပြီး "ဧကရာဇ်" ဟုသာ ခေါ်ခဲ့မိသည်။
ဧကရာဇ်ယွင်ယွီက မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသော်လည်း ဘာမှမပြောခဲ့၍ ရှန်းလျိုရှန့်က သူ့ကို ထိုနည်းအတိုင်းသာ ဆက်လက်ခေါ်ဝေါ်သုံးနှုန်းခဲ့သည်။
ဧကရာဇ်ယွင်ယွီက နန်းတွင်းထဲ လမ်းလျှောက်ထွက်လာပုံပေါ်သည်။
ဤအခိုက်အတန့်တွင် ရှန့်ချီတောင်ပေါ်၌ တိမ်ကင်းစင်နေပြီး နေရောင်ခြည်ကလည်း တောက်ပစွာ ဖြာကျနေသည်။ သို့ရာတွက် သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ အေးစက်စိုထိုင်းမှုအချို့ ထုတ်လွှတ်နေပြီး ဆံပင်ရှည်ကြီးပေါ်တွင် နှင်းခဲအချို့ ရှိနေသည်မှာ အလွန်အမင်းအေးစက်လှသည့်နေရာမှ ထွက်ခွာလာသည်နှင့် တူပေသည်။
ရှန်းလျိုရှန့်က သူ့ကိုဂါရဝပြုပြီးသည့်နောက် မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ရုတ်တရက် သူ့ခြေထောက်နားမှ မြေကြီးများက တုန်ခါလာသည်။
ဧကရာဇ်ယွင်ယွီက သူ့လက်ညှိုးတစ်ဖက်ဆန့်ထုတ်ပြီး အသာတောက်လိုက်သည်။
ရှန်းလျိုရှန့်၏ခြေထောက်က မြေပေါ်မှလွတ်သွားပြီးနောက် ခဏအကြာတွင် လေပေါ်၌ လွင့်မျောလာသည်။ ဧကရာဇ်ယွင်ယွီ၏လက်ညှ်ိုး လှုပ်ရှားသည့်အတိုင်း ရှန်းလျိုရှန့်၏ခန္ဓာကိုယ်က လေထဲတွင် တဖြည်းဖြည်းလှည့်ပတ်နေသည်။
