South Boys #5: Crazy Stranger

Chapter 40

BYE?

Iyon lang? Matapos ko siyang hintayin? Lumabi ako. Nahihiya ba siya sa akin?

Baka nahihiya siya. O baka may surpresa siya? Nakita ko kasi sa wall niya ang tagged na photo ng kanyang panganay na kuya. May hiring sa kompanya na pinapasukan nito sa Manila. Mukhang maayos ang suweldo, kaya iyon na nga siguro iyon. Siguro ay hindi na muna siya sasampa ng barko.

Hindi muna siya aalis dahil hindi pa okay si Mama, dahil hindi pa rin kami okay na dalawa. How cute. Hindi pa rin talaga siya nagbabago. Nangingiti na napailing ako. I would wait for him until he was ready to talk.

Inubos ko muna ang mga araw na si Mama ang inaalala. May bed sore na pala ito ngayon dahil palagi na itong nakahiga at bihira nang bumangon. Hindi na rin nakakausap. Nag-leave na ako para asikasuhin ang pagdadala rito sa ospital dahil sa paglala na rin ng pneumonia nito.

I thought about visiting Tita Judy that morning to tell her my plan in person. Palagi na lang ito ang pumupunta at hindi pa ako nakakarating sa inuupahan nitong bahay, kaya ngayon ay ako na ang pupunta sa kanya.

Nag-text na ako rito bago ako sumakay sa jeep. Sa may Tierra Nevada na ito ngayon. Isang sakay na lang iyon ng jeep mula sa amin sa Sunterra, Pascam. Sinundo ako ni Tita Judy sa may tulay ng Tierra.

Isang bungalow ang bahay na inuupahan nilang pamilya. Malinis kahit maliit lang. Napansin ko rin na kakaunti lang ang gamit. Typical Tita Judy. Kahit sa mga laruan ng mga anak ay iilang piraso lang ang makikita. Naniniwala kasi siya na 'less is more'.

"Pasok ka, Laila." Inanyayahan niya ako sa loob. "Hayun ang mga pinsan mo." Itinuro niya ang kambal na nasa 4-seater dining set. Dalawang cute na batang lalaki.

Umalis ang mga ito sa upuan at nagsipag-bless sa akin, pagkuwan ay bumalik na rin sa pagkain. Nakangiti ako nang bigla akong matigilan sa nakitang pagkain sa mesa. Dadalawa lang ang bata pero ang naroon ay isang parang nasa fifty pieces yata na hotdog sa bandehado. Tapos may dalawang balot ng tasty bread pa, sa orange juice naman ay tag isang pitsel ang mga ito.

Bago pa ako magtanong ay si Tita Judy na ang nagsalita. "Nag-aagawan kanina sa merienda. Kinakagatan lahat ng hotdog at tinapay na akala mo ay mauubusan sila. O ayan, pakasawa sila. Pag naubos nila iyan, lulutuan ko pa ulit sila."

Laglag ang panga ko. Nang balikan ko ng tingin ang kambal ay pahikbi na ang mga ito habang pinipilit ang mga sarili na kumain.

Pinamewangan niya ang mga anak. Kinausap na akala mo hindi limang taong gulang pa lang ang mga ito. "Ayokong isipin niyo na tinitipid ko kayo. Kahit saktuhan ang budget natin, ibibigay ko pa rin ang pangangailangan niyo dahil mahal ko kayo. Pero ako ba? Mahal niyo ba ako?"

"Opo, mommy," naluluhang halos sabay na sagot ng dalawang bata.

"Kung love niyo si Mommy, bakit ayaw niyo akong bigyan ng merienda kanina? Hindi pa kayo nag-thank you pagkatapos kong i-prepare ang merienda. Tapos nag-aaway pa kayo sa harapan ko? Hindi ako galit, pero sad ako sa ginawa niyo."