Karanlığın Esiri

3.bölüm

Bazen hayata büyük fedakarliklar yapman gerekir , baskalarinin mutlulugu icin . Sonumun boyle olmasini istemezdim ama zaten kaybdicek hic bi seyim yok en azindan masum insanlar ölmicek.

Üvey annem hazirlanmama yardim ediyordu bi yandanda agliyordu . Ama kararim kesindi , bu karardan vazgecmek olmazdi. Yavas yavas sonuma gidiyordum acaba bana ne olucakti ,neden ben diye soruyordum kendime merdivenlerden inerken dusunuyordum cevap bulmaya calisiyordum kendimle savas halindeydim. Kapidan ciktigimda bi at arabasi beni bekliyordu. Cenaze arabasini andiran bi hali vardi aslinda , iki tanede asker vardi yüzleri elleri gozleri gozukmuyordu kiyafetlerinin icine gizlenmis gibiydiler biraz gerilmistim ama adimlarimi attim. Üvey anneme sarıldıktan sonra at arabasina bindim ve hareket etmeye basladi .
Kasabadan cikarken tüm anilarimi dusundum, annemi dusundum eminim oda burda olsa benimle gurur duyardi . Bu yaptigim is benden cok cok buyuktu ve cesaaret isteyen bi isti . Aslinda kendimle gurur duyuyordum .

Düşünürken zamaan cok cabuk geciyordu. Sinir cizgisindeydik. Ucan ayaratiklari yani tingillarin buraya dogru geldiklerini gördum . Aslinda cok sirin bi goruntuleri vardi. Asker arabadan indi ve tingillarla konusyordu , duyamiyordum ama eminimki diger tarafa gecicegimizi soylemislerdi . Bariyeri kaldirmislardi ve tek gordugum sey karanlikdi . Oraya dogru ilerlemeye baslamistik . Çok korkuyordum , diger tarafa gectigimiz an kapi kapandi. Garip sesler geliyodu her yerden bagirislar , kahkahalar, cığliklar bu beni hic olmadigim kadar korkutmustu , aglamamak icin kendimi zor tutuyordum .

Kasaba gibi bi yere geldik ama cok garipti evler , insanları tuhaftı.
Biraz gelismis bi ulkeydi . Pencereye yaklastigim an kücük bi kız cocugu gordum yerde , arkasini donmus yerden bi sey alip yiyor gibi görünüyordu . Ona baktigimi fark edince durdu, arkasini döndu . Gozlerime inanamadim. Gözleri kıpkırmiziydi agzinda , kiyafetlerinde kan vardi . Aman tanrim ben naptim diye aglamaya basladim. Burasi nasil bi yer boyle , basima neler acmistim ben bunlar beni yicekler diye dusunuyordum ve daha cok aglamaya basladim.

Derin bi nefes alip güclü olmak zorundayim dedim ve camdan gelen tıkırtılarla cesaretle cama baktim yagmur yagmaya baslamisti. Bu birazda olsa beni yatistirmisti. Sarayi görebiliyordum. Etrafi hep ucurumdu , aglayan insanlarin sesini duyuyordum . Sakın aglama sakın dedim kendime . Masum insanlar ve baban icin burdasin . Sen bi prensessin ve bu senin görevin . Kendi kendime konusarak , cesaret aldiktan sonra araba durmustu.

İndigim an askerlerle sarayin ön basamaklarini cıkmaya basladık . Koskocaman bi kapi ve kapinin önünde de desenler vardı . Kapi birden acıldı ve iki adım geri gittim. Askerlerde iki adim bana yaklastilar . Boyle oluncada iceri girdim telaştan ve ardimdan kapi kapandi . Askerler yoktu nereye kaybolmuslardi .

İcimden ona kadar saydiktan sonra siyah ve kirmizinin agirlikli oldugu koidorda yurumeye basladim. Bağırdım

" Kimse yokmu"

Tek duydugum sey sesimin yankisiydi. Bi daha bagirdim anda çok tatli bi ses arkamdan

" hey hosgeldin "

Arkami dondugumde çok tatli benimle ayni yasta bi kiz gordum , donup kalmistim .

" Şey ben hoşbuldum"

Kız "Sarayda boyle bagirmamalisin o uyuyor "

" kim uyuyor "

Kız " Tabikide Lord o uyandirilmasina cok kizar uyku saatinde , uyandirilma sebebi senin gibi guzel bi sey olsa bile"
Duyduklarimin karsisinda bi tepki veremedim . Kafamda bi ton soru vardi .En onemliside bn neden burdaydim ve beni nerden taniyordu.

" Peki sen kimsin"

Kız" Ben Selin Lord un kız kardesiyim "

" Öylemi tanistigimiza memnun oldum bende.."

Selin " Seni taniyorum " dedi gulumseyerek sıcakkanliydi . Biraz rahatlamistim . "Hadi sana odani gostereyim . Bu koridorlar senin icin tehlikeli"

Kafa sallayarak olumlu isaret verip onu takip ettim . Yorulmustum dusunmekten ve bu kadar aksiyondan sonra uyumaya ihtiyacim vardi.

Selin " İste burası senin odan"

Bayılmistim o kadar güzel ve şirindiki yatagimin hemen yaninda koskocaman bi pencere vardi yagmuru gorebiliyordum . Yatagimin karsisinda da şömine vardi o kadar muazzamdi ki dilim tutulmustu.

Selin"Ben seni odanla bas basa birakayim da dinlen saat sekizde yemek yicez hep birlikte, asagida ol ama kesinlikle ve kesinlikle zamaninda orda ol . Bu arada üzerini degistirmeyi unutma burda yasicagin icin buraya uyum saglamalisin . Dolabta seni elbiselerin bekliyor zaten simdilik hoscakal."

Odadan ciktigi an kendimi yataga attim . Yorgunluktan hemen uyuya kalmisim.

Üçüncü kişi anlatımından

Lord uyandığı zaman prensesin tüm kokusunun saraya yayıldığını fark etti. Odasından çıkarak prensesin odasına doğru ilerledi. Kapıyı açtığında ise onu yatakta uyurken buldu. Yataga oturup yüzünde ki Bi kaç tutam teli geriye atarak onu inceledi.

"Oysa ki ne kadar masumsun" dedi içinden. Ama içinde bitmeyen bi öfke vardı . Bu öfke ona değildi ama yinede masumluğu yaşanılanları silemezdi.

Odadan çıkıp kendi odasına yöneldi.
Şöminenin önüne geçip oturdu. Kadehindeki kandan bi yudum aldıktan sonra cadılardan birini çağırdı. Şömineyi izlerken son derece emin bi sesle
"Başla" emrini verdi.

Cadı : " Peki efendim"dedikten sonra odadan çıkıp onu karanlıkla yani kendisiyle baş başa bıraktı.