TUTSAK (B×B) MUCİZEM SERİSİ 2. KİTAP

SEVİYOR SEVMİYOR 🌼

5.Bölüm

Eşleşmeler bittikten salondan çıktık.Henüz zil çalmamıştı ve hocalar serbest bırakmıştı.Son ders olduğu için de evlerimize gidebilirdik.Çantam omuzumda kulağımda kulaklık son ses müzik dinliyorum,bir yandan yürüyerek eve giderken.Okulun bahçesinden çıkıp bikac dakika yürüdükten sonra omuzumda bir el hissetmemle arkama döndüm.Gördüğüm yüz Ceyhun'un yüzüydü.Bu neydi ki şimdi?Telefonumu cebimden çıkarıp müziği durdurdum kulaklığı çıkarıp diğer cebime koydum ve,'Ne var?' anlamında gözümü kırptım.

"Konuşmamız lazım."dedi dik dik bakarak.

"Allah allah!Sen insanlarla konuşarak da anlaşabiliyor musun?Çok ilginç.Ben sadece kavga ederek sorunlarını çözmeye çalıştığını sanıyordum."dedim alayla.Projeyle ilgili konuşacaktı eminim ve ben biliyordum ki Ceyhun'un edebiyat dersinden çaktığı yoktu.Çünkü geçenlerde onu kütüphanede Yağızın ders çalıştırdığını görmüştüm.

"Seninle de sandığın gibi anlaşmaya çalışalım istersen konuşmak istemiyorsan."dedi sinirle.

"Siktir git Ceyhun!Seninle uğraşamayacağım.Eve gidip şansıma söveceğim daha."dedim ve arkama dönüp yürümeye yeltendim ama bileğime sarılan el yüzünden engellendim.

"Şu lanet proje hakkında konuşmamız gerekiyor.Bizi eşleştiren Mete hoca ve maalesef ki adamla yıldızım barışmıyor.O yüzden bu ödevi yapmak istiyorum.Bari sözlümden kurtarayım şu dersi.Anlıyor musun beni?"dedi ve o sırada yılışık sevgilisi gelip yanağından öptü ve koluna girdi.O an Ceyhun'un gözlerinde farklı bir ifade gördüm.Belki ilk kez böyle bakıyordu bana.Yanındaki kızı umursamadan,gözlerimden bana ulaşmaya çalışıyordu sanki.

"Evet,seni anlıyorum.Bu yüzden bu proje mümkün olduğu en kısa zamanda bitecek.Merak etme."dedim.Sesimle kendine geldi ve sevgilisinin sesini duymamla gözlerim kıza kaydı.Dudağında abartılı sürülmüş kırmızı bir ruj vardı.O an içimden iyi ki eşcinselim diye geçirdim.

"Aşkım Mete hocaya söylesek de biz beraber yapsak şu ödevi.Ben ne anlarım edebiyattan."dedi Ceyhun'a daha da sırnaşarak.Ceyhun'un gerildiğini görmüştüm.Kendini geri çekti ve hızlıca cevap verdi.

"Asu zaten Mete hocayla yıldızım barışık değil.Bide onunla bu konuyu konuşup sinirlendirmek istemiyorum."dedi ve kolunu kızın elleri arasından çekip yanıma geldi.Şaşkınlıkla onu izliyordum sadece."Hem biz Özgürle takım olduk.Şimdi de onun evine gidip projeye başlayacaktık."dedi ve benim şaşkın bakışlarım altında kolumdan çekip motoruna sürükledi beni.

"Ne diyorsun sen?Ne evi,ne projesi?"diye sordum o motorundaki kaskın birini bana uzatırken.

"Al şunu tak."dedi sorumu duymazdan gelerek.Kendi kaskını da takıp motora oturdu.Ben hala ona bakıyordum.Deri ceketiyle,dar kotuyla ve kaskıyla,motorun üstünde çok iyi duruyordu.Kaskı kafasından çıkarıp,"Hadi ne bekliyorsun?"dedi.Saçları dağılmıştı ve gözüme hoş görünmeye başlamıştı.Kafamı sağa sola sallayıp saçma düşünceleri uzaklaştırıp kaskı kafama taktım ve arkasına oturdum.Ellerimi motorun orda bi yerlere koydum."Belimden tutabilirsin.Düşmek istemiyorsan tabii."dedi.

"Benden rahatsız olmuyor musun?Beline sarılırsam beni taciz ettin falan dersin.Böyle iyi."

"Saçmalama.Bak düşersin."dedi ve motoru çalıştırıp gaza bastı.Benimde kollarım benden bağımsız olarak Ceyhun'un belini sardı.Bi süre sonra evime geldik.O malum olayın yaşandığı parti benim evimde olduğu için evimi biliyordu.Kaskı çıkarıp ona uzattım.O da kendi kaskını çıkarıp ikisini beraber motorun koltuğunun içine koydu.Ben önden yürüyüp evin kapısına geldim ve kapıyı anahtarımla açtım.Kapıyı açınca hizmetli abla yanımıza geldi hemen.

"Evde kimse yok mu?Annem,babam veya Özge?"diye sordum.

"Hayır efendim.Henüz kimse yok."dedi.Kafamı salladım.

"Biz odama çıkıyoruz proje ödevimiz var onu yapacağız.Annemle babam gelirse söylersin.Bu arada yiyecek ve içecek biseyler getirir misin?"deyip Ceyhuna merdivenleri gösterdim.O da çıkmaya başladı.Merdiven başında dikildi.Odamı bilmiyordu.Ben önüne geçip odama girdim.O da peşimden geldi.Bi süre odanın kapısında durup içeriyi inceledi.Tamamen içeri girdi.

"Hep böyle kibar mısın?"diye sordu ben üstümdeki kapşonlu hırkayı çıkarırken.

"Anlamadım?"dedim cidden anlamamış gözlerle bakarak.

"Diyorum ki,hizmetliyle çok kibar konuştun.Hep böyle misin?"diye sordu.Gülümseyip cevap verdim.

"Hizmetli olması kölem olduğu anlamına gelmiyor.Tabi ki de kibar olacağım.Zaten yapım bu."dedim ve okul tişörtümü çıkardım üstümden.Ceyhun'un bakışları çıplak vücudumu bulmuştu.Kaslarımda geziyordu gözleri.Bunu farkettim ve yanaklarım yanmaya başladı.Üstüme hızlıca penyemi geçirip görüşünü kapatınca kendine geldi ve benim farkettiğimi anlamış olmalı ki gözlerini kaçırarak konuştu."Hadi şu ödeve başlayalım artık."dedi çantasına yönelerek.Bende görmeyeceğini bile bile başımla onayladım ve çantama yönelip gerekli kitapları çıkardım ve çalışma masasına geçtim.Ceyhun da diğer sandalyeyi çekip yanıma oturdu.İlk kez bu kadar yakındık ve ilk kez bu kadar uzun süredir kavga etmeden yan yana duruyorduk.

Yaklaşık bir saat kadar araştırma yaptık ve henüz proje bitmemişti.Biraz mola verdiğimizde kapının çaldığını duydum.Ikinci kez çaldığını duyduğumda aşağı inip ben açtım kapıyı ve açar açmaz boynuma sarılan kızla afalladım.Evet bu deli kız benim kuzenim Nur oluyordu.O kollarını benim boynuma dolamıştı bende kollarımı beline sarmıştım ve Ceyhun yukarıdan inmiş merdivenin ordan bize bakıyordu.Yüzünde çok farklı bir ifade vardı.Üzgün gibi?Mutsuz gibi?Çözemiyordum ama değişikti işte.Çantasını koluna takmıştı.Yanıma geldiğinde Nur'la ayrıldık.

"Ben gidiyorum.Başka gün devam ederiz."dedi ve cevap vermemi beklemeden gitti.Ben ise arkasından bakakalmış uzaklaşan bedenini izliyordum...

Elimdeki bölümler tükendi.

Umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum ❤

İyi okumalar 💜