TUTSAK (B×B) MUCİZEM SERİSİ 2. KİTAP

MESAFELER

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

10.Bölüm

Özgür
Ceyhun'un beni öpmesinin üstünden iki gün geçmişti ve beni görmüyordu.Gördüğü yerde başını çeviriyordu yada gözlerini kaçırıyordu.Beni öptükten sonraki gün okulda her zamanki yerinde duruyordu yine grubuyla.Yanında sevgilisi de vardı.Elini kızın omuzuna atmış,kızda onun beline sarılmıştı.Bu manzara yüreğimde bir yerleri sızlattı çünkü artık Ceyhuna karşı biseyler hissettiğimi,daha doğrusu aşık olduğumu biliyordum.Bu yüzden canım bu kadar yanıyordu.Büyük ihtimalle beni öptükten sonra pişman olmuştu.Çünkü gözümün içine baka baka kızı dudağından öpmesinin başka bir açıklaması olamazdı.Gözleri bende ama dudakları kızın dudağında...Bu tam Ceyhunluk bir hareket işte.O manzaraya daha fazla dayanamayıp kendimi okul binasının içine atmıştım.Lavaboya girip gözlerimdeki yaşlar akmasın diye yüzümü yıkamaya başladım.Eh,biraz işe yaramıştı.En azından şimdilik.

Dersin başlamasını dışarıda değil de sınıfta beklemeye karar verip sınıfa doğru yürümeye başladım.Koridorda Ceyhunla karşılaştık.Onu görür görmez başka taraflara bakmaya başladım.Dik durmalıydım karşısında boynum eğik durmayacaktı.Zaten asla öyle bir tıp olmamıştım.Yüzüne bile bakmadan geçtim yanından.Gözlerim dolmuştu bile ama yapacak birşey yoktu.O,seçimini yapmıştı.

Bütün gün Ceyhunla uzaktan kaçamak bakışmalarla ve benim ondan uzak durmamla geçti.O da sevgilisinin dibinden ayrılmıyordu zaten.Akşam,Nur'la beraber çıkmıştık okul çıkışında ve bir yandan konuşup bir yandan yürüyorduk.Daha doğrusu o konuşuyordu ben dinlemeye çalışıyordum."Özgür,sen beni dinliyor musun?"diye sordu kolumdan dürterek.Pardon,kolumdan delerek.Çünkü hiç elinin ayarı yoktu.Kolumu tutarak cevap verdim."Kızım şu eline bi ayar çek.Deldin geçtin resmen." dedim acıyan yeri sıvazlayarak."Sende dinle beni.Şurada seninle konuşmaya çalışıyorum."dedi gözlerini devirerek.

"Söyle ne diyorsun?"

"Diyorum ki o günkü manzara neydi öyle?"

"Bisey değil Nur.Ceyhun birden öptü beni.Bende anlamadım.Bugünde gelmiş bisey olmamış gibi davranıp piclik yapıyor.Gözümün önünde sevgilisini öpüyor.Gözümün içine baka baka yapıyor hemde bunu."dedim ve ne yazıkki sesimdeki kırıkları saklayamamıştım.

"Kuzum bisey diyeceğim ama kızma."dedi Nur ve bende onaylar şekilde mırıldandım."Sen galiba aşıksın bu çocuğa."demesiyle durdum.Zaten kalbim sızlıyordu.Bu farkındalık daha çok yakmıştı canımı.Gözlerim dolmaya başladığında,Nur'un yanında ağlamamak için gözlerimi kaçırarak yürümeye başladım."Özgür dur nereye?"diye seslendi arkamdan.

"Sonra görüşürüz Nur."dedim ve gözyaşlarımı serbest bıraktım.Eve gitmek istemiyordum.Çünkü evde Özge faktörü vardı.Yolumu değiştirip sahile doğru yürümeye başladım.Deniz kenarında oturmak en sevdiğim şeylerden biriydi.Denizin kokusu ve dalga sesleri terapi gibi geliyordu sanki.Rahatlıyordum.Sahile gelip denizin kokusunu içime çektim ama bu kez ne denizin kokusu ne dalga sesleri geçiriyordu sıkıntımı.Sıkıntım kalbimdeydi.Ben bu acıyı nasıl söküp atacaktım içimden?Yerden taş alıp denize attım."Allah kahretsin!Niye öptün lan beni?"dedim bir taş daha attım denize."Madem sevgilinin eteğinin ardına saklanacaktın niye yaklaştın bana?"Bir taş daha attım.Hıncımı denizden alıyordum adeta.

"Denizin ne suçu var?Derdin kiminleyse onunla çözmelisin."dedi yanımdan bir ses.

"Sen de kimsin?"dedim sorusunu es geçerek.