ÖZGÜR♡CEYHUN

2.4K 129 49
                                    

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

15.Bölüm

Ceyhun
Hafifçe sarsıldığımı hissettim.Omuzumda bir baskı vardı ve biri sarsıyordu beni.Derinlerden ismimi duyuyordum."Ceyhun uyansana artık!"diyordu güzel bir ses.Gözlerimi açtığımda otobüseydik.Hala kendime gelememiştim.Sağ tarafa doğru baktığımda yeşillikleri gördüm ve camın ardinda başka yeşillikler.Evet ağaç olan yeşillikler.Ama ilk gördüğüm yeşillikler Özgür'ün yeşil gözleriydi.Gözlerimi camdan çekip tekrar Özgür'ün yeşil gözlerine diktim.Yorgun şekilde bakıyordu."Günaydın."dedim hafiften tebessüm ederek."Günaydın mı?Saat 10 da yola çıktık.Şu an saat bir ve sen saat 11 den beri uyuyorsun.Bende 15 dakikadır seni uyandırmaya çalışıyorum.Kış uykusuna mı yattın be adam!"dedi hafif sinirli bir şekilde.

"Sakin ol şampiyon.Kaç gündür uyuyamıyorum ne yapayım?"

"Ay paşam benim uyuyamıyormuş.Ben de uyuyamıyorum ama gelip de kimsenin omuzunu işgal etmiyorum.Molalarda bile uyudun.Yeterince uyuduysan geçebilir miyim artık?"dedi ve ayaklandı o ayaklanınca bende ayaklandım.Biz beyefendiyi düşünmekten geceleri uyuyamayalım beyefendi bizi azarlasın.

"Aman iki saatcik omuzunda uyuya kalmışım ne var bunda?"

"Mesele omuzumda uyuduğun iki saat değil Ceyhun.Ben burda seni uyandırmaya çalışırken,dışarıda herkes eşleşti."dediginde bisey anlamayarak baktım yüzüne."Of bakma şöyle boş boş.Odalarda kim kiminle kalacak herkes eşleşti.Geriye kim kaldı bil bakalım?"dediğinde kafam karışmıştı.

"Zaten yeni uyanınca salak gibi oluyorum.Daha da kafamı karıştırmasan mı güzellik?"deyince Özgür kızardı.Yanakları al al oldu.Niye kızardı diye anlamaya çalışırken,aklımdan geçen şeyi dışardan söylediğimi farkettim.Bende kızardım farkettiğim şeyle.Daha fazla bisey demeden arkasına döndü o kırmızı yanaklarla.Otobüsten indi.Bende peşinden indim.

Otobüsten indiğimizde herkes bize bakıyordu.Hilmi hocada bizi görünce konuşmaya başladı."Çocuklar siz neden gelmediniz eşleşmeye?Herkes eşleşti."dedi.Tam ben cevap verecekken Özgür konuştu."Arkadaş kış uykusuna yattığı için uyandırmak zor oldu hocam."deyince herkes gülmeye başladı.Hoca bile gülmemek için dudaklarını sıkıyordu.Benim arkadaş grubum bile gülüyordu.Hainler!Özgür'ün yüzünde de eğlenen bir ifade vardı.Bana yaptığı imayı anlayınca ona baktım."Dikkat et pençelerime düşme küçük sincap."dedim gözlerimi kısarak.O da aynı şekilde gözlerini kısarak baktı.Kendime engel olamadan gülümsedim.Farkettirmeden ona baktığımda onun yüzünde de gülümseme vardı.

Hoca ellerini çırparak konuşmaya başladı."Hadi bakalım beyler herkes odalarına.Özgür ve Ceyhun.Siz geç kaldığınız için birbirinizle eşleşmiş oldunuz."diyerek ellerimize birer tane kart verdi.Bu kalacağımız odanın kapısını açmak içindi."Hadi bakalım içeri."diyerek hepimizi kalacağımız yere kışkışladı.

Odaya çıktığımızda kapıyı ben açtım ve Özgüre yol verdim ilk o geçsin diye.Her zaman centilmen olmuşumdur.Birkaç adım yürüdükten sonra durdu.Öylece bakıp kalmıştı."Ne oldu neden dur..."derken bende durdum gördüğüm şeyle."Bu kadar olmaz ama ya!"deyip ellerini saçından geçirdi.Kıvırcık saçları yine eski haline döndü bu hareketiyle."Ne yapacağız şimdi?"deyip yatağın ucuna oturdu.Bana sorar gibi değildi.Daha çok kendi kendine konuşur gibiydi."Sadece tek yatak var ve çift kişilik.Bi ucunda sen yatarsın bi ucunda ben.Nasıl fikir?Hem zaten ben deli yatmam.Yanında uyuduğumu bile hissetmezsin."dedim.Benden beklenmeyecek hareketler sergiliyordum.Gruptan biri görse dillerine düşerdim.

TUTSAK (B×B) MUCİZEM SERİSİ 2. KİTAPWhere stories live. Discover now