TUTSAK (B×B) MUCİZEM SERİSİ 2. KİTAP

KIRGINLIK 💔

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

11.Bölüm

Ceyhun
Kalp kırıklığı...Özgür'ün gözlerine her baktığımda gördüğüm şey buydu.Kırgın bakışları gözümün önünden gitmiyordu.Onu öptükten sonra çok soğuk yapmıştım.Yüzüne bile bakmamıştım.Tabii onu gizlice izlemelerim dışında.Onu görmezden gelmek zorundaydım çünkü sonunun abim ve sevgilisi gibi olmasını istemiyordum.Korkuyordum.Hayatımda ilk defa korkuyordum.Ilk kez kendimden başka birini düşünüyordum.Birini kendinden çok sevdiğinde değişiyormuş herşey.Aşk denen şey buymuş meğer.Hem çok güzel,hem çok acı verici.Bana acı verdiği kesindi.

Arkadaşlarla kantinde konuşurken karşıda sohbet eden ikili takıldı gözüme.Özgür bir çocukla konuşuyordu.Daha sabah sabah ne konuşuyorlardı ki bunlar böyle?Özgür gülüyordu.Baya baya gülümsüyordu.Yine onun gülüşüne düştüm oracıkta.Kalbimi oraya bıraktım.Hayatımdaki en güzel manzaraya bakıyordum şu an.Bakışları beni bulunca yüzündeki gülümseme söndü.Gülümsemesine neden olmak isterken,çok yanlış birşey olmuştu.Olmamalıydı.O bana gülmeliydi.Ben bunları düşünürken Kağanın sesiyle ve omuzunda hissettiğim eliyle kendime geldim."Sana da günaydın."dedi omuzundan hafifçe dürterek.

"Günaydın kanka.Görmedim kusura bakma."dedim ona bakmadan.Hala Özgüre bakıyordum.Ama o coktan çekmişti bakışlarını benden."Oğlum ne istiyorsun şu çocuktan?Bırak uğraşma!"dedi Kağan."Bisey istemiyorum ya ne yaparsa yapsın."dedim sesimdeki siniri saklayamadan.Kağan cevap vermek üzereyken Tarık konuşmaya başladı."Kankalar duydunuz mu futbol takımı olarak kampa gideceğiz.Bu haftasonu.Sınav haftası bu hafta zaten.Sınavlar bitince bi kamp iyi olmaz mı?Kafa dağıtırız."dedi.Konu dikkatimi çekmişti açıkçası.Çünkü futbol takımında Özgür de vardı.O da gelmeliydi.Ama öncelik olarak sınavlar vardı benim için.Onlar önemliydi.Kamp sonraki meseleydi.En azından şu an kafamı dağıtmak gerekiyordu.Yağıza sınav öncesi tekrar konuların üstünden geçmeyi önerdim ve Kağan'ın hep birlikte çalışma önerisi daha mantıklı geldiği için hep beraber sınav öncesi çalıştık.

Sınav çok iyi geçmiş ve çok güzel sonuç bekliyordum.Hepimiz sınav sonrası kantinde buluşmuştuk ve ders saati olduğu için kantinde bizden başka kimse yoktu.Kantinin bu halini seviyordum.Arkadaşlarla yine sohbet ediyorduk.Beklediğimiz notlar hakkında konuştuk biraz.Sonra konu yine kamp meselesine geldi.Tarık kararlıydı o kampa gidecektik sanırım.Ama önce hocanın kabul etmesi gerekiyordu.

Birkaç ders sonra Özgürle aynı sınıfta olan sevgilim Asuyu görmeye gittim.Sınıfa giderken içimden Özgür'ün de sınıfta olmasını diliyordum.Yok,yani onu özlediğimden degil tabiki de.Sınıftan içeri girince biraz bakındım gözlerim sarı kıvırcık kafaya takılı kaldı.Asu yoktu ve bende Özgür'ün yanına giderken buldum kendimi.Gözümü ona dikmiş yanına giderken o dalgın bir şekilde önündeki deftere biseyler karalıyordu.Başına dikildiğimde kokusu sarmıştı bedenimi.Kokusunu ne kadar özlediğimi farkettim.Deftere baktığımda gördüğüm şeyle kalbim gümbür gümbür atmaya başladı heyecandan.Birden kafasını kaldırıp bana baktı ve gözlerimiz buluştu.Defteri hemen kapattı ama ben göreceğimi görmüştüm zaten."Ne işin var senin burda?"diye sordu şaşkın bir şekilde.Sorusunu es geçip asıl sormak istediğim şeyi sordum."Bu...Bu benim adımın baş harfi mi?Ceyhun'un c si mi bu?"diye sordum.Gözlerini kaçırdı.Sessiz kaldı bi süre.Ellerini inceliyordu."Özgür?"dedim.Tekrar bana baktı."Bu benim adımın baş harfi mi?"diye sordum.O sırada başka bir ses duydum."Hayır,benim adımın baş harfi."dedi ve arkama döndüm.O sabahki çocuktu,Özgür'ün yanındaki."Sen de kimsin?"diye sordum.