TUTSAK (B×B) MUCİZEM SERİSİ 2. KİTAP

KORKU

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

9.Bölüm

Ceyhun
Özgür'ün dudakları öylesine başımı döndürmüştü ki kapının açıldığını bile farketmedik.Odanın içinde duyduğumuz sesle birbirimizden ayrılabildik.Nur odaya girmiş ve bizi dudak dudağa basmıştı."Oha feels."demiş ve gözlerini kocaman açmıştı.Biz Özgür'le şok içinde kalmıştık,tepki bile veremiyorduk."Ben şey...Çıkıyorum ya siz devam edin."dedi cevap vermemize fırsat bile vermeden çıktı.Özgür'ün güldüğünü duydum.Bende güldüm kızın tepkisi komikti.Sevgilisi olsa böyle yapmazdı.Demekki sevgilisi değildi.

"Bu kız senin sevgilin değil miydi?" dedim kaçamak olarak yüzüne bakarken.

"Ben öyle bisey dediğimi hatırlamıyorum."dedi benim aksime yüzüme bakarak."Ayrıca sevgilim olsa şu an burda bu şekilde olmazdık."dedi.Gayet mantıklıydı.

"Neyin oluyor peki?"

"Kuzenim Ceyhun.Oldu mu?Rahatladın mı?"dedi yorgun çıkan sesiyle.Gülmek geliyordu içimden.Bu haber beni çok mutlu etmişti nedense?Burdan gitmeliydim.Kendimi gülmemek için tutarken zorla konuştum.

"Şey ben gitsem iyi olacak."dedim ve çantamı aldım çıktım odadan.Sonra da evden.

Kendimi sokağa atar atmaz gülmeye başladım.Deli gibi gülüyordum.Neden bu kadar mutlu oldum ki?Yüzümdeki gülüş silinmeden yürümeye başladım eve doğru.Yaklaşık 15 dakika sonra eve varmıştım.Eve girince yine ölüm sessizliği karşıladı beni.Annem ben daha 10 yaşındayken intihar etmişti.Abim zaten 4 yıl önce ölmüştü.Tam bir parçalanmış aile gibiydik.Sadece babam kalmıştı.Babamla ben kalmış birbirimize sıkı sıkıya sarılmıştık.Birbirimizden başka kimsemiz yoktu.

Odama geçmek yerine,öldükten sonra olduğu gibi bıraktığımız ve ayda üç kez temizlenen abimin odasına girdim.Başucunda sevgilisiyle fotoğrafları vardı.Çerçeveyi elime alıp fotoğrafa bakmaya başladım ve düşünmeye.Abim Caner ve sevgilisi Halil.Evet abim eşcinseldi.Sevgilisiyle bir barda tanışmıştı ve birbirlerini cidden çok seviyorlardı.Ben iki erkeğin birbirine aşık olabileceğine,abimle Halili gördükten sonra inandım.Aşkları öyle güzeldi ki,birbilerine bakarken ruhlarına ulaşıyorlardı.Abim böyle anlatırdı bana Halili.Bende hep abim gibi sevmek aşık olmak istedim.Ama onların ölümü aşklarından oldu.Eşcinsel oldukları için öldürüldüler.Bende yönelimimi farkedince inkar ettim.Abim eşcinsel olduğu için öldürüldü.Abimin ölümüne sebep olan şey bende de vardı ve ben asla öyle olmamalıydım.Bunu değiştirebilirim diye düşündüm ve kızlara yönelmeye çalıştım.Hep kız sevgilim oldu.Iyi de gidiyordum.Ta ki o sarı kafayı görene kadar.

Özgür'ü ilk gördüğümde anlamıştım neyin ne olduğunu.Mesela onu görünce kalbimin kan pompalamaktan başka işe yaradığını öğrenmiştim.Günlerce aklımdan çıkmayan yeşil gözleri,sarı kıvırcık saçları,kırmızı dudakları,çenesindeki ben ve gülünce yanağında beliren çukurlarıyla tamamen beni etkisi altına almıştı.Onu unutmak için Asuyla sevgili oldum.Tabiki de unutamadım.Hergün gördükçe daha da işledi içime.Bana farkettirmeden.Bu aralar bir proje ödevi yapıyorduk ve ben onu ikinci kez öpmüştüm.Bunları düşünürken ağladığımı,abimle sevgilisinin fotoğrafının bulunduğu çerçeveye gözyaşlarım düşünce anladım.

Özgür'ü öperek ona sadece boş umut veriyordum.Aslında o da kendini çekmeyerek bana umut veriyordu ama bizden olmazdı.Onu sevsem de onunla olamazdım.Abim ve sevgilisi bu yüzden ölmüştü.Ben onun kadar cesur değildim.Ben Özgür'ün hayatını tehlikeye atamazdım.Bizim yolumuz dikenlerle doluydu.O dikenler homifobiklerdi.Özgür'de beni homofobik sanıyordu.Varsın öyle sansın.Yeter ki mutlu olsun.Özgürden uzak durmalı ve o çilek tadındaki dudakları unutmalıydım.Bu düşüncelerle abimin yatağından kalktım ve çerçeveyi yerine koydum.Odadan çıktım ve annemin odasına adımladım.Annem öldükten sonra babam o odada bir daha yatmadı ve o odayı kapattı.O oda da abimin odası gibi ayda üç kez temizleniyordu.

Odaya girdiğimde karanlık bir oda karşıladı beni.Perdeler kapalıydı ve zaten akşam oluyordu.Annemin duvarda asılı olan fotoğrafıyla bakıştım bir süre.Tam yatağın karşısındaki duvarda asılıydı büyük bir çerçeve içinde.Annemle biraz dertleşmek istedim ve derin bir nefes alıp konuşmaya başladım."Anne,oğlun galiba aşık oldu biliyor musun?Ama...Ama bir kıza değil.Erkeğe aşık oldum anne.Abim de bir erkeğe aşık olduğu için öldü.Abim cesurdu.Aşkını yaşamaktan korkmadı.Ben yapamam ki anne.Korkuyorum.Biz birlikte olursak o da abim gibi..."dedim ve gözyaşlarımı silip ayaklandım."Beni dinlediğin için teşekkür ederim anne.Seni seviyorum."deyip çıktım odadan.Kendi odama geçtim ve duşa girmek üzere ayaklandım.Özgüre olan hislerimi ilk kez anneme anlatmıştım ve oldukça hafiflemiştim.Şimdi en zor aşama vardı sırada.Ondan uzak durmak.

Ceyhun kötü biri değil aslında.Sadece Özgürle birlikte olursa ona da abisi gibi zarar gelir diye korkuyor.

Yorumlarınızı bekliyorum ❤

Umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum ❤

İyi okumalar 💜