TUTSAK (B×B) MUCİZEM SERİSİ 2. KİTAP

AÇIKLANAN GERÇEKLER

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

23.Bölüm

Özgür
Bütün günü Yağızlarda geçirmiş, gece de burda kalmaya karar vermiştik. Yağız'ın babasıyla da tanışmıştık. Cidden iyi biriydi. Yağız bize bazı yatacak yerler ayarladı. Ceyhun'la ben, Kerim'le Tarık yatacaktı. Zaten Kağanda Yağız'ın odasında yatıyordu. Ev büyük olduğu için oda sorunu yaşamadık. Ceyhun'la ben bir yandan uzanmış bir yandan konuşuyorduk.

"Yalnız kaldığımıza göre konuşmak istediğimiz bazı şeyleri konuşabiliriz sanırım değil mi sevgilim?" diye sordu Ceyhun.

"Tamam. Konuşalım." deyip yattığım yerden doğruldum. Bağdaş kurarak oturdum yatağa. O da benim karşımda bağdaş kurup oturdu. "Önceden bir çocuk vardı. Adı Sezgin. Birbirimizden hoşlanıyorduk ama Özge de seviyordu. Sezgin biseksüeldi. Ben ona karşı boş olmamama rağmen aradan çekildim. Özge'yi sever belki diye düşündüm. Ama sevmedi. Sezgin beni sevmekten vazgeçmedi. Sevgilim değildi çıkmıyorduk ama duygusal olarak boş değildik birbirimize. Özge de bunu biliyordu ama Sezgin'den vazgeçmedi. Özge sürekli olarak Sezginle görüşmeye çalışıyordu ama Sezgin ona karşı duygusal bisey hissedemeyeceğini, beni sevdiğini açıkça söyledi. Özge bir akşam odama geldi ve büyük bir kavga ettik. Annemle babam o kavgada aramızdaki sorunu öğrendi. Zaten benim bir suçum yoktu. Özge, Sezgin tarafından sevilmemenin acısını benden çıkarmaya çalışıyordu." dedim ve derin bir nefes alıp Ceyhun'a baktım. Öylece beni dinliyordu. Anlatmaya devam ettim. "Birgün Özge benim telefonumu gizlice alıp Sezgin'e buluşmak istediğimizi belirten bir mesaj yazmış. Benim ağzımdan. Sezgin'de benimle buluşacağını sanarak yola çıkmış. Ama yolda kaza geçirmiş. Kurtarılamadı." dedim ve sustum.

"Özge'yle aranız bu yüzden bozuk yani." dedi. Başımı sallayıp devam ettim.

"Özge, Sezgin'in kendisi yüzünden öldüğünü düşünüyor ve bu yüzden vicdan azabı çekiyor. Ama bunu kendine itiraf edemediği için bana sarıyor. Dün gece bazı şeyleri hallettik." dedim.

"Birşey soracağım ama yanlış anlama." demesiyle ne diyeceğini anlamıştım ve o sormadan cevap verdim.

"Evet Sezgin iyi biriydi ondan hoşlanmıştım ama şu an seni seviyorum. İlk kez aşık oldum ben Ceyhun. Sana aşık oldum." deyip dudaklarından öptüm.

"Bunu diyeceğimi nerden anladın?" dedi şaşkın bir şekilde.

"Sen benim sevgilim değil misin? Yüz ifadenden bile anlıyorum artık seni." dedim gülümseyerek. O da gülümsedi ve sıranın kendisine geldiğini düşünerek derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.

"Aslında benim hikayem çok daha zor. Hem o zamanlar küçüktüm hemde çok zor atlattım olanları." deyip derin bir nefes çekti.

"Eğer zorlanacaksan şu an anlatmak zorunda değilsin bitanem." dedim.

"Yok, şimdi anlatacağım...Benim annem öldü biliyorsun. Ama öyle normal bir ölüm değildi. O... O intihar etti." demesiyle beynimden vurulmuşa döndüm. "Annemin bazı psikolojik sorunları vardı. Kaldıramadı ve kendini öldürdü. Bileklerini kesti." dediği anda sesi titremişti. Gözlerinin de dolduğunu görebiliyordum. Içerisi çok aydınlık değildi. Ama yüzümüzü görebiliyorduk.

"Tamam sus lütfen. Şu an anlatmak zorunda değilsin." dedim bende dolan gözlerimle. Yanağımı okşayarak cevap verdi.

"Hayır sevgilim. Şimdi anlatamazsam hiç anlatamam bir daha. İzin ver ve sadece dinle." dedi. Yanağımdaki elini tutup avucunun içini öptüm ve elini bırakmadım. O da anlatmaya devam etti. "Annem öldüğünde 10 yaşındaydım. Kendimi toparlamam çok uzun zaman aldı. Babam bize hem anne hemde baba oldu o günden sonra." dedi. 'Bize' demişti.

"Size mi?" diye sordum elimde olmadan. Ben Ceyhun'u tek çocuk sanıyordum. Başını salladı ağır ağır.

"Evet, bize. Benim bir abim vardı. Adı Caner. O da öldü." derken sesi titredi. Bende artık gözyaşlarımı serbest bıraktım. Öyle acılar çekmiş olmalıydı ki. "Abim öldürüldü aslında. O da eşcinseldi. Bir sevgilisi vardı Halildi adı. Öldürüldüğünde 18 yaşındaydı. Daha gencecikti. Ben iki erkeğin birbirine aşık olabileceğini abim ve Halil'den öğrendim. O kadar güzellerdi ki..." dedi ve o da gözyaşlarını serbest bıraktı. "Abimle Halil bir akşam eve dönerken birkaç homofobik tarafından öldürüldü. Annemden 4 yıl sonra abim de ölünce bi süre cidden çöktüm. Annem ve abim olmadan yaşayamam sandım." dedi ve bana baktı. "Sana da bu yüzden soğuk yaptım bir ara. Senin de zarar görmenden korktum. Aslında ben seni çok uzun süredir seviyordum. İlk gördüğüm andan beri ilgimi çekiyordun. Zamanla sana hissettiğim şeyler çok kuvvetlendi. Bunu nefret sandım. Yani öyle olduğunu düşünmek daha kolaydı. Seni görünce içimde filizlenen bir duygu vardı ve ben bunun nefret olduğunu düşünmek istedim. Sırf korktuğum için. Seni dövdüğüm için özür dilerim. O zaman bile aşıktım sana." demesiyle sımsıkı sarıldım. O da kollarını bana sardı anında. O böyle karşımda ağlarken kalbim sızım sızım sızlıyordu. Bir süre sarılarak ağladık birlikte. Sonra ben yatağa uzandım. Ceyhun da göğsüme yattı sarılarak. Bende ona sarıldım ve bir süre sonra Ceyhun'un uyuduğunu anladım. Komodine uzanıp telefonumdan saate baktım ve gece lambasını kapattım. Bende gözlerimi yumdum ve kendimi sevgilimin kollarında, huzurlu bir uykuya bıraktım.

Yok canım ağlamıyorum 🥺

Biraz duygusal bir bölüm oldu ve bu kitabımda da finale yaklaştık.

Şu an yazdım ve atıyorum.

Umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum 💜

İyi okumalar 💜