[ARISA]
I always needed time on my own
I never thought i'd need you there when i cry
And the days feel like years when i'm alone.
Teka, Phone ko yun ah? Unknown number calling.. Sino kaya to?
"Hello?"
[Hi, galing mo ah.]
"Huh? Who's this?"
[Yung mahal mo.] Aba fita.
"Kung sino ka man, wag mong sayangin ang oras ko."
[Di ko sinasayang ang oras mo. Alam ko namang gusto mo marinig ang boses ko.] Napatawa siya. Kung sino man ang mokong to humanda siya saken.
Sa sobrang inis ko binabaan ko siya. Serves him right. At mabuti di na niya ko ulit tinawagan.
I decided na magpunta dito sa isang restaurant. Gutom na din ako eh. Tatawid nalang ako. Nang mabangga ko ang isang babae.
"Ouch!" Sigaw niya. At tinaasan ako ng kilay.
"Sorry po." Sabi ko.
"Look at my clothes! It's dirty na!" Ang arte naman. Uso maglaba eh?
"Nakikita kong madumi yang damit mo." Sabi ko.
"You will pay for this!" Tsaka niya hinatak yung buhok ko. Gagawa pa ng eksena dito sa daan.
"I don't need to pay that kasi hindi ko sya binibili." Sabi ko. Nakita kong mas nanlaki mata niya. Err. Mukha na siyang dragon. Sa sobrang inis ko, tinulak ko siya hanggang mapunta siya sa kalsada, at may sasakyang dumaan. Nakita ko siyang duguan at nakahiga sa kalsada. You may rest in peace. At happy ever after na. Pero joke lang yun. Masyado lang akong excited. Pero may sasakyan ngang dumaan pero tumigil naman.
Tumawa nalang ako kasi sinigaw sigawan sya nung driver. Yan kase. May "pay for this" pang nalalaman, Yan tuloy.
Hinayaan ko nalang siya sa gulo niya. Ginulo niya ko eh, Yan napala niya. Pumasok ako sa isang Korean Restaurant na kung tawagin ay "Ye Dang Cuisine."
Umupo na ako at nagbigay na ng menu yung waiter. Namimili na ako ng mga makakain ko.
"Bibimbap, Black noodles, 1 set ng Rice cake, Yangnyeom Tongdak, at isang milkis." Sabi ko at inabot na yung bayad.
Habang hinihintay ko may narinig akong nag-uusap sa likod ko.
"Err! That girl! Pinahiya niya ko in front of many people!" Ang conyo naman magsalita.
"Wag mo nalang po pansinin." Wait— Kilala ko yung boses na yun ah? Lumingon ako sa likod. Sh*t. Yung nakabangga ko kanina. Tapos yung isa, babaeng color pink yung buhok.
Tumalikod nalang ako at baka makilala ako.
"Ma'am here's your order." Tapos nagsimula na akong kumain. Kanina pa ako nagke-crave dito.
Nom nom nom. Ang sharap-sharap. Sana maulit to. ^o^
"IT'S YOU!!!" Napatingin ako sa sumigaw. Patay.
[TO BE CONTINUED]
ESTÀS LLEGINT
#PaasaGang
Novel·la juvenilPag-ibig. Reklamo ng karamihan ng kabataan. Iba na talaga ang panahon ngayon. Di maiiwasan ang iba't ibang problema. Kadalasan, ang pagiging paasa at yung isa, umaasa. Sila'y magkakaibigan. O baka, Magkaka-IBIGAN. May forever nga ba? Mapapatunayan...
