CHAPTER 5
[ARISA]
"Okay. Class dismissed." Sabi ng teacher namin. Lumapit sakin si Gian. At may sinabi. "Let's talk."
Lumabas kaming dalawa. Pumunta sa table dun sa groundfloor.
"Do you know what is my Surname?" Tanong nya.
Di ko alam kaya sumagot ako ng hindi.
"Does my face remind you of someone?" Tinitigan ko siya ng mabuti. Linapit pa niya mukha niya sakin.
"Don't remember?" Sabi niya. "Does english speaking remind you of someone?" Tumigil ako sandali. "Does my eyes remind you of someone? ..... someone you once loved?" Nagulat ako.
"Then let me remind you of someone. My surname is Mallari. My face is very similar to my brother. Raven."
Then it all came back to me. All those memories. All those heartbreaks. I buried it to my past. But came back.
Tumulo na mga luha ko. Akala ko wala na! Akala ko tuluyan ko na siyang nakalimutan! Pero hindi.. Madaming namamatay sa maling akala.
"Tsk."
"I know we're not close friends but, do you still love him?" Tanong niya. Mas napaiyak pa ako.
"Well then, let's talk tomorrow." Tapos umalis na siya. Naiwan akong mag-isa.
[GIAN KURT]
Umalis na ako. As she cries, naiiyak nadin ako. Bakla mang pakinggan but i hate to see girls cry.
Kakaiba kasi yang kuya ko. Ang lakas magpaiyak ng babae! Makes me mad at him even more.
[TO BE CONTINUED]
YOU ARE READING
#PaasaGang
Teen FictionPag-ibig. Reklamo ng karamihan ng kabataan. Iba na talaga ang panahon ngayon. Di maiiwasan ang iba't ibang problema. Kadalasan, ang pagiging paasa at yung isa, umaasa. Sila'y magkakaibigan. O baka, Magkaka-IBIGAN. May forever nga ba? Mapapatunayan...
