The One that Got Away... [Short Story]

CHAPTER 3- FALLING....

CHAPTER 3- FALLING....

HER POV

Papasok na naman ako sa school. Nakakatamad. Although magppractice lang kami para sa performance namin sa acquaintance party at mag aayos ng decorations, tinatamad parin ako. Kasi, ibig sabihin, makikita ko na naman yung Matthew Torres na yun. Sana hindi niya ako iritahin masyado ngayong araw.

Naglalakad ako papasok ng gate ng school ng...

"Aw ang sakit!" Biglang may sumigaw nyan mula sa likod ko kaya naman napatigil ako at napaharap dun sa sumigaw.

"Mr. Torres? Anung nangyari sayo?" Nakita ko si Matthew na nakahawak pa  sa may dibdib nya na akala mo nasaktan dun.

"Ang sakit ng puso ko baby." 

"May sakit ka sa puso? pumunta kang clinic. Sige mauna na ak--" Aalis na sana ako pero bigla nyang hinawakan yung kamay ko.

"Anu ba yan, di man lang tinanong sakin kung bakit." pagmamaktol niya.

"Oh edi bakit?" walang gana kong tanong, mapag bigyan lang siya.

"Eh kasi kanina pa kita hinihintay dito sa harap ng gate tapos nilampasan mo lang ako. Masakit yun baby."

"Sino bang may sabi sayong hintayin mo ko? Tsaka hindi ko kasalanan kung hindi ka kapansin pansin."

"Ang cold mo talaga kahit kailan baby. Tsaka anung hindi kapansin pansin, hindi mo ba nakikita kung gaano karaming babae ang nakatingin sa atin ngayon?" sabi nya. Napatingin ako sa paligid namin, oo nga tama sya. Aang dami nga talagang nakatingin sa amin ngayon.

"Bilisan mo na nga lang maglakad!" Hinigit ko na siya, ayoko ng pagitinginan pa ng iba.

"Ok baby." sagot niya na may kasamang sobrang lapad na ngiti.

"Bakit ang laki ng ngiti mo?"

"Eh kasi hindi mo tinatanggal yung kapit ko sa kamay mo. Hindi ka na nagrereklamo." Pagkasabi niya nun noon ko lang din napansin, napatingin ako sa kamay naming magkahawak at...

"Bi-bitawan mo nga ang kamay ko!" sigaw ko.

"Late reaction? haha. Sorry baby, kahit anung gawin mo di ko bibitawan ang kamay mo."

"Bahala ka nga!"

Naglakad na nga lang kami papunta sa gymnasium. Lahat naman kasi ng highschool kahit anung year eh dun dapat pumunta sa gym dahil nga sa preparations para sa acquaintance party.

Pag dating namin dun sa gym...

"Matthew! Himala tol, ang aga mo ngayon!" sabi samin ng isang lalaki, kaklase ata ni Matthew.

"Nahanap ko na kasi yung sagot sa tanong ng nescafe pare." sagot ni Matthew. Anu daw?

"Huh? Anung sinasabi mo Matthew?" naguguluhang tanong nung lalaki.

"Bakit ka bumabangon ng maaga? Nahanap ko na yung sagot sa tanung na yun, at siya yun." Tinuro ako ni Matthew -__-

"Hahaha! Hanep ka talaga tol!"

"Babanat na nga lang mali pa." epal ko sa kanila.

"Anung mali dun?" tanong ni Matthew.

"Ang tanong sa nescafe, bakit ka bumabangon sa umaga! Hindi bakit  ka bumabangon ng maaga!" 

Pagkasabi ko nun, napakamot sya sa ulo tapos, "O-oo nga no? hehe. Pero aminin mo, kinilig ka naman dun diba?" sabi niya.

"Yeah right. Dyan ka na nga sa mga kaklase mo, pupunta na ako dun sa mga kaklase ko, aasikasuhin na namin yung decorations."