PRANGALAR | +18

•XXI•

Selamlaarr, nasılsınız,

Umarım iyisinizdir, bölümle alakalı bir sorun olmuş sanırım. Geçenlerde de tesadüfen fark etmiştim. Aslında bölümü yayınlamadan önce çok kez kontrol edip öyle yayınlıyorum fakat anlamadığım bir sorun oluşmuş. Hiçbiriniz de söylemiyorsunuz çok ayıp şwdkdmsklmsq 

Her neyse, 

Son sahneyi düzenleyip attım, diğer bölümü de yazmaya çalışıyorum ama daha önce de söyledim, pek müsait olmuyorum. Elimden geldiğince kısa sürede onu da yayınlamaya çalışacağım, merak etmeyin.

İyi okumalarr 🍀💞

************

Gözlerim, önümdeki açık bilgisayar ekranında gezinirken ara ara da karşımda oturan kadına bakıyordum. Dakikalardır karşımda oturmuş, tam yanımda oturup bana kaçamak bakışlar atan sevgilime basbayağı yürüyordu.

Yaklaşık yarım saat önce girdiğimiz toplantıda, günler önce yeni bir şirketle işbirliği yapmak üzere bir görüşme ayarlanmış, bugün de nihayet onlarla görüşebilmiştik. Açıkçası bundan memnuniyet duyduğum da söylenemezdi, çünkü en başında bu kadın olmak üzere hiçbirini gözüm tutmamıştı. Fakat babamla Turgay amca bu konuda gereksiz bir şekilde baskı kurmuşlardı.

Gözlerimi, kızıl saçlarından alıp ona kötü bir bakış attığımda Kenan'ın parmakları da usulca bacağımda geziniyor, bu kadar sakin kalmamı o sağlıyordu. Bu bakışlarımı fark edip etmediğini bilmiyordum ama toplantı başladığından beri bunu yapıyordu.

Birkaç gün önce Trabzon'dan dönmüştük ve benden hiç beklemediğim bir şekilde buna biraz üzülmüştüm. Sanırım bir haftada hem oraya hem de oradakilere alışmıştım. Daha önce annemlere karşı gelerek oraya gitmediğim için pişman bile olabilirdim. Neredeyse oranın soğuğunu bile özlemiştim.

Dakikalar sonra toplantı sona erdiğinde herkes ayağa kalkarken buna gerek duymayarak oturmaya devam etmiştim fakat gözlerim, o kadının üzerindeydi. Sevgilime yiyecekmiş gibi bakmasından ziyade onu gözüm tutmamıştı.

"Tanıştığıma çok memnun oldum, Kenan Bey," diyen o ince sesi, dişlerimi gıcırdatmama neden olurken elini ona doğru uzatıp tokalaşmıştı ama daha fazlasını yapmak istediği o kenafir gözlerinden belli oluyordu.

Kenan, onun bu nezaket dolu (!) sözlerine karşılık fazlasıyla sahte bir gülümsemeyi ona sunduğunda bunun gerçek olmadığını hemen fark edebilmiştim, çünkü onun o tatlı gülümsemelerine şahit olan sadece ben olabilirdim.

Onlar, toplantı odasından sonunda çıkabildiklerinde önümdeki bilgisayarı kapattım. Sadece babam, Turgay amca ve Kenan kalmıştı.

"Benim gözüm tutmadı bu kadını," dedim, bir çırpıda. Ardından da parmaklarım arasındaki kalemi Kenan'a doğru tuttum. "Sana yiyecekmiş gibi bakmasını saymıyorum." dediğimde babam bunu duymamış gibi konuştu.

"Sadece bir iş görüşmesiydi, sonrasına bakacağız." dediğinde omuz silktim.

"Buna gerek var mı gerçekten?" dedim, ellerimi hafifçe iki yana açarak. "Yeterince şirketle yeterli bağlantımız var ve en iyisiyiz! Gözüm tutmadı, uyuşmadığım bir şey var." diyerek son sözlerimi söylediğimde babamla Turgay amca arasında bir bakışma geçmişti. Zaten bu görüşme gündemde olduğundan beri bir tuhaflardı ve bunun sebebini anlayabilmiş değildim. Fakat kesinlikle bir şey olduğuna emindim. Bunu da şirketle görüşme yaptığımızda çok net bir şekilde hislerim doğrulamıştı.