🖤𝗠𝘆 𝗣𝗲𝗼𝗻𝘆🖤

1 කොටස

"තමුසෙ නැගිටින්නෙ නැද්ද අද, බලනවකො වෙලාව දහයටත් ලගයි,තවම නිදි,අනේ මන්දා මුන් නම් කතා කරලා වැඩක් නෑ"

කියන්න ආඩම්බරයි. මට එලාම් ඕනි නෑ. තාත්තාගෙ ඔය බැනිල්ලට තමා ගැම්මට ඇහැරෙන්නෙ,ඔය බැනුමෙන් දවස පටන් ගත්තම තමා මටත් හැමදේම කම්ප්ලීට් වගේ දැනෙන්නෙ,බැනුම් ඇසීම කලාවක් නම් මම එහි පිකාසෝ,හැබැයි ඔය මොනා උනත් මම තාම අම්මගෙ හොඳ බබා.

රහසින් පොඩි පොඩි වැරදි කරාට තාම ලොකු වැරදි කරලා නෑ , ඉස්සරහට කරයිද ශුවර් නෑ. මොනා උනත් මේවා මනුස්ස හිත්නෙ.

ඒ විදියට රහසින් කරගන ගිය පොඩි වැරැද්දක් නිසා දැන් මට ඔක්කොම සකබුම් වෙලා වනගත වෙන්න හිතිලා තියෙන්නෙ. මොකද පාසල් යන කාලෙම මට මගුල් විසේ ගැහුවනෙ. ඉතිං මම පාසලෙන් පිට ටිව්ශන් ලව් එකක් හොයාගත්තා,මොනා උනත් කෙල්ල ලස්සනයි ඉතිං.චුට්ටක් ඇත්නම් මූන රෝස පාට වෙනවා.මම සෑහෙන කාලයක් ඔය රෝස මල එක්ක හොදට හිටියා.එයාට නම් මම රහසින්වත්  වැරැද්දක් කරේ නෑ.වැරදිලා බැරිම වෙලාවක ලස්සන නම්කි බබෙක් අක්කි බබෙක් දිහා බැලුවොත් ඇරෙන්න.කොහොමහරි කෙටියෙන්ම කිව්වොත් මම ලෝයල් බෝයිපෙන් කෙනෙක්.

ඒ උනාට දැන් රෝස මලේ කටු විතරමද මන්දා තියෙන්නෙ.ඒකිගෙ වැඩේ එල්ලි එල්ලි රන්ඩු වෙන එක.එක්කො රෝස මලක් නෙවේ ඒකි කිඩාරම් මලක්. ඇයි යකෝ ෆෝන් එකේ නම්බර් එකක් සේව් කරන්න කලිනුත් ඒකිට කතා කරලා පර්මිශන් ගන්න ඕනෙ. ඒම බැරි උනොත් රටේම ඉන්න එක එකී එක්ක වටේ ගියා කියලා බනින්න පටන් ගන්නවා.

ඉතිං ඔය වගේ එපාවෙන සීන් ගොඩක් නිසා මම දැන් ඒ රෝස මල් ප්‍රේමයේ අවසාන අදියරට ලගා වෙලා ඉන්නෙ කියලා හිතෙනවා.ඒකත් හොඳයි අප්පා  මම ආස නෑ ලව් එකක් නිසා මෙච්චර ස්ට්‍රෙස් එකකින් ජීවත් වෙන්න.

කොහොමහරි තාත්තගෙ බැනුම් මැද්දෙ වොශ් රූම් එකට රිංගගන ටූත් බ්‍රශ් එක කටේ ගහගන කල්පනාවක් දාගන ඉද්දි මට ඇහුනා වෑන් එක start කරනවා වගේ.ම්ම්ම්ම්ම්ම්..... ලොකු බොස් කොහෙහරි යන්න වgayyyy.දැන් ඉචිම් මගේ රාජදානියේ මම විතරයි.