The Fifth Wheel

Chapter 7: A Time For Chances

*A Time for Chances*

[Cocoi's POV]

Well, kung nagtataka kayo kung nasaan ako ngayon, nandito lang naman sa kotse, natraffic sa EDSA...    at kasama pa si Nicole. Oo, kasama ko siya ngayon sa kotse at kaming dalawa lang ang nandito. Ang awkward nga eh. Kasi naman, 'tong si Leo, dinamay pa kami sa plano niya. >.<

Haaay...

"Coi, malapit na ba?" Haay. Mukhang naiinip na 'tong si Nicole ah. Pero, hindi ko maiwasan maisip...  kamusta na kaya si Leo ngayon? Ang torpe pa naman nun pagdating sa babae! Shhh... Wag kayo maingay ha? XD

"Nicole, medyo malayo pa tayo eh. Ang traffic din kasi ngayon oh." This situation makes me feel uncomfortable. >.<  Ewan ko ba, kinakabahan pa din ako tuwing nakakasama ko 'tong si Nicole. Eh kasi naman, sinong tanga? Eh di ako! >.<

"A-ah. S-sige." 

At ayun, pagkatapos nun, natahimik na naman. Hindi din kasi ako nagbubukas ng radyo, hindi ko trip. Ang awkward naman kasi! Parang hindi kami magkakilala. Parang strangers kami sa isa't-isa! >______<

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"Cocoi, pwede mo ba buksan yung radyo?" Haaay. Sige na nga, sabi mo eh.  Binuksan ko naman agad...

 Inaamin ko sayo ako'y nagkamali

Sana ako'y patawarin

Nagsisisi sa nagawang kasalanan,

Ngunit huli nang lahat

Ako'y nilisan mo

Pagmamahalan natin ay biglang naglaho..

Shete lang. Tadhana, nang-aasar ka ba? Bakit ngayon pa kailangan patugtugin yan! Ang sakit eh!

Ngunit ikaw pa rin ang sinisigaw ng damdamin

Pilitin mang iwasan ka'y hindi ko magawa

Dahil ikaw pa rin ang sinisigaw ng damdamin

Kahit lumipas na ang ating mga panahon

Pag-ibig ko sayo ay hindi nagbago

Dahil sa ika'y mahal pa rin, mahal pa rin

At eto, ang awkward na lalo ng paligid. Inaatake ako ng konsensya ko eh! >___<

Maraming beses na kitang nasaktan

Sanay ako'y yong pagbigyan

Nagsisisi sa nagawang kasalanan

Ngunit huli nang lahat

Ako'y nilisan mo

Pagmamahalan natin at biglang naglaho

Maraming beses na kitang nasaktan

Sanay ako'y yong pagbigyan

Nagsisisi sa nagawang kasalanan

Ngunit huli nang lahat

Ako'y nilisan mo

Pagmamahalan natin at biglang naglaho

Ngunit ikaw pa rin ang sinisigaw ng damdamin

Pilitin mang iwasan ka'y hindi ko magawa

Dahil ikaw pa rin ang sinisigaw ng damdamin

Kahit lumipas na ang ating mga panahon

Pag-ibig ko sayo ay hindi nagbago

Dahil sa ika'y mahal pa rin, mahal pa rin...

Oo na. Sige na! Aminado na ako! Nakakabanas naman kasi! Asar! Mahal ko pa rin si Nicole!

"Cocoi, please stop the car."  Ano naman naisip gawin nitong si Nicole?       ?_____?

"Pero Nicole..."

"Please Cocoi, nawala kasi ako sa mood..."

"Pero..."

"Just stop the damn car! I'm going home." Sobrang naasar na siya sa akin ngayon. Ano ba nangyayari dito? May nagawa ba akong masama? Lalabas na sana siya ng pinto. Pero hinigit ko siya sa braso.

"Cocoi... Please let me go. I want to go home now!" Ano ba talagang nangyayari dito? O____O

"Then, would you please let me drive you home?" 

"No."    =____=

May nalalaman ba kayo na hindi ko alam? Ano ba talagang nangyayari dito? I really have no clue here...  o__O

"Just let go of me Cocoi." Hindi ko alam, pero binitawan ko siya at hinayaan ko siyang lumabas...

Bigla nalang tumulo ang luha sa mga mata ko? Ano ba 'to? I can't control my emotions! At sinabayan ito ng pagbuhos ng malakas na ulan...

At isa lang ang biglang pumasok sa isip ko...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

si Nicole!

Dali-dali naman akong lumabas ng kotse. Walang pag-aalinlangan. Bahala na kung ano ang mangyari sa akin. Basta, si Nicole lang ang iniintindi ko sa ngayon...

"Nicole! Nicole! Nicole!" Nakita ko naman siyang tumatakbo, naghahanap ng masisilungan. Bigla naman siyang tumigil nang makita niya ako...  

Dali-dali ko siyang nilapitan. "Nicole, ano bang pumasok diyan at isip mo at uuwi ka nalang agad ha?" Tinignan ko siya sa mga mata...

Hindi niya ako sinagot. Inilayo niya lang ang tingin sa akin at bigla nalang lumuha.

"Gusto mo malaman Cocoi?!? Kasi eto oh!" Hinawakan niya yung kamay ko, at nilagay sa dibdib niya. Naramdaman ko ang tibok ng puso niya...

"Ayan Cocoi! Ayan ang dahilan! Kasi hindi ko maturuan ang puso ko na pigilan ang pagmamahal na nadarama ko para sayo!" Nagulat naman ako sa sinabi ni Nicole. Ibig sabihin ba nito, mahal niya pa rin ako? Bigla naman akong napahawak sa dibdib ko. Naramdaman ko ang mabilis na tibok ng puso ko...

"Nicole, I'm very sorry for the things I've done to you in the past. I was a kid. I had a lot to learn about love. Please, give me one more chance. And I'll prove to you that I'm worthy for your love. Please..." Tuloy pa rin ang pagluha ko at ang pagbuhos ng ulan. At bigla ko nalang niyakap si Nicole. Mahigpit. Parang ayoko na 'to matapos. Ayoko na siya pakawalan. Hindi ko kaya na mawala pa siya sa akin...

"Cocoi. Sorry din. Alam ko nasaktan din kita noon..."

"Nicole, don't. You don't have the right to say your sorry. It was ALL my fault." Nilapit ko ang mukha ko sa mukha ni Nicole. Nakatitig lang ako sa mga mata niya. Ipinikit namin ang mga mata namin at inilapit ko ang labi ko sa labi niya. Dahan-dahan na nagdikit ang mga labi namin...