Dati ko pa siyang kilala kahit nung wala pa kami sa LCA.
Pano?
Simple lang...
Schoolmate ko siya nung highschool palang kami. Sophomore ata yun? Hindi pa niya ako kilala nun pero siya kilalang-kilala ko na.
Nagsimula ang lahat nung natamaan ko siya ng bola ng basketball habang naglalaro kami ng tropa ko.
-Flashback-
"Aray!!!" sigaw niya.
"Ay, miss sorry ah? Masakit ba?" lumapit ako sa kanya at nagtanong.
"Ay hinde, hinde. Masarap nga eh, try mo."
"Sorry." then umalis na ko nun.
-end of flashback-
Then simula nun, lagi ko na siyang napapansin. Lagi na rin kaming nagkakasalubong pero hindi niya ako pinapansin. Ni isang tingin man lang wala.
May time pa nga na habang naglalaro kami ng basketball nila Jacob, nagkataong napadaan siya kasama si Chieni tas sakin na pala ipapasa ung bola kaya ayun... Jackpot. Natamaan ako sa ulo. Ahaha.
Minsan din pag lunch break na namin, hahanapin ko muna siya bago ako pumila sa canteen tas uupo kami sa katabing table nila. Hindi ko na nga minsan nagagalaw ung pagkain ko kakatingin sa kanya eh.
At ang pinaka nagpakuha ng puso ko ay yung time na, nakita at narinig kong tumawa siya, pero first time ko lang siyang nakitang ngumiti sa buong year na sinusundan ko siya. It was the most beautiful laugh that i've ever heard.
Excuse me, hindi po ako stalker ah, gwapo ako kaya secret admirer ang tawag sakin. XD
Hindi pa kami masyadong kilala nun pero madaming na ding mga sumusunod sa amin pero wala nga lang red carpet at grand entrance.
"Pare, ligawan mo kaya." sabi ni Matt. Haha. Hindi pa siya in-love kay Christine nun kaya safe pa.
"Oo nga, Pare. Sabi mo seryoso ka sa kanya, diba?" sabi ni Jacob.
"We'll support you, Pare." sabi ni Xander.
Well, lahat na sila inencourage akong ligawan siya kaya ginawa ko nga. Dumating ung araw na magcoconfess na sana ako sa kanya kaya lang nakita ko na may iba na siyang kasamang lalaki at holding hands pa sila.
I was so disappointed and so hurt. Alam niyo ung binuhos na ink sa tubig? Papalagay na natin na ung tubig ung puso ko at ung ink naman ung sakit. Diba pagbinuhos ung ink, kumakalat sa tubig tas parang sinasakop niya lahat hanggang sa maging ink na lahat? Ganun yung naramdaman ko, kumalat yung sakit sa dibdib ko, i don't know what to do.
Pero hindi naman ito ang first heartbreak experience ko, meron na ring iba pero ito ang pinakamasakit sa lahat. Hindi ko alam kung bakit ko siya minahal kahit na hanggang tingin lang ako sa kanya.
Taga-school din yung lalaking kasama ni Christine, boyfriend na niya siguro un kasi nagholding hands nga sila eh diba? At ang masaklap pa, classmate ko pala yung lalaking yun. BV. Damn!
Lagi ko silang nakikitang magkasama pati sa canteen magkasama sila kaya hindi ko na siya matignan nang matagal. Sinusundan ko din sila minsan, mukhang masayang-masaya si Christine sa kanya kaya naisip kong magmove on nalang.
Months had passed pero i still can't forget everything about her. Binura ko na rin ung mga pictures niya sa phone ko pero nakalimutan kong may kopya pala ako ng mga yun sa laptop ko.
Then nung lunch na namin, hindi ako sa canteen pumupunta kundi sa rooftop nalang ako kumakain, eh papanoorin mo bang nagsusubuan ung mahal mo tsaka ung boyfriend niya?
أنت تقرأ
"Forcedly" Married
قصص المراهقينPaano kung pinagkasundo ka ng parents mo sa apo ng may ari ng mamahaling school na pinapasukan mo before ka pa maipanganak at ngayon, ikakasal ka na? Anong gagawin mo? Mapipilit mo bang hindi ka nila maipakasal sa lalaking hindi mo naman kilala pero...
