(FHS #3) Most people say she's a rebel, others call her a badass, but Reika De Juan is just a girl who follows her heart. So much that she ends up following the gay of her dreams, even if it means returning to Filimon Heights.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Hurry up, Slade!" Sigaw ko habang nasa pintuan na at hinihintay siyang bumaba mula sa kanyang silid. Kalalakeng tao sobrang tagal magbihis. Maglalaro lang naman kami ng Soccer, ba't kailangan niyang matagalan sa pag-aayos?
"You sure you're not coming with us?" Nilingon ko si Silver na nasa sofa at nakaharap sa kanyang laptop. "Andun pa naman ang crush mo," dagdag ko pa.
Silver turned to look at me. With her chin down, she glared at me with silent fury.
"Okay, fine! Di mo na crush!" I laughed triumphantly. Nakakatuwa talagang inisin ang elementong 'to.
Actually, nakakatuwang asarin ang kambal. It's been a month since Slade started living with us. It was fun having him around, not just because he'd always cook for us but because he's easy to get along with too. Bonus din na lagi silang nagbabangayan ni Silver, free entertainment!
"But seriously Sil, it's not too late to change your mind," I teased her while cocking my brows up and down.
"No thanks. Baka mamaya mapatay ko lang yang tropa mo." Silver hissed and faced her laptop again. Palibhasa nadala na siya nang minsang nakasabay naming maghapunan ang mga iyon. Let's just say it ended with Silver promising that she will never treat any of the boys' injuries once she becomes a registered nurse.
"Ready!" Anunsyo ni Slade habang tumatakbo pababa sa hagdan suot ang cargo pants at plain black muscle shirt. Kita tuloy ang compass tattoo sa balikat niya. "Pasensya na, tumawag bigla si Uncle."
"Ano na naman daw?" Iritadong tanong ni Silver nang hindi man lang tinitingnan si Slade.
"Usual. Ayaw na namang magpa-check up," ani Slade at napatingin sa akin.
Ito talaga ang ayaw ko kapag nag-uusap sila tungkol sa Uncle o kahit na sinong relative nila, naa-out of place ako bigla. Yayain ko kaya si Magno na mag overnight rito para i out-of-place din namin 'tong dalawa?
"Seatbelt." Paalala ni Slade nang naupo ako sa front seat.
"Yes Dad." Sarcastic kong tugon sabay irap sa kanya.
"Wala akong anak na demonyo uy!" Bumusangot ang loko.
"At wala akong tatay na demon-" I stopped halfway through my sentence and immediately corrected myself "-I guess I have." I sighed upon remembering how he left without even saying goodbye. Without even waiting for me to be discharge from the Goddamn hospital.
Pinaandar ni Slade ang sasakyan at nagsimulang magmaneho. Pansin ko ang biglang katahimikan sa pagitan naming dalawa kaya naman tumikhim ako. Pero bago pa man ako makapagsalita, inunahan ako ni Slade.
"Uuwi ba ang Mama mo sa pasko?" tanong niya.
Muntik ko nang makalimutan, Disyembre na pala. Malapit na naman ang pasko.
